Donderdag 13 juli
Bosque das Aguas
13 juli : fietstocht in Bonito - index - 13 juli : Jardim
Op naar het riviertje
door een soort camping, al was die helemaal leeg nu want het was winter en
extreem koud voor Braziliaanse begrippen.
Het was ongeveer 14 graden en het kmi
van Brazilië had een code rood gegeven voor dit gebied wegens de extreme kou.
De Brazilianen konden hun ogen niet geloven toen Ben zijn short en T-shirt uittrok en in zijn zwembroek in het water dook. Julia deed haar schoenen uit en doopte haar dikke teen in het water maar besloot toch deze kelk aan haar voorbij te laten gaan. Iedereen was vol bewondering voor Ben!!
Daarna moesten we nog boompjes planten want deze trip maakte deel uit van een ecologisch project om dit gebied te herbebossen. Zeer veel bomen hadden moeten sneuvelen voor landbouwgebied en door dit soort kleinschalige initiatieven wilde men het aantal bomen weer laten toenemen. En Marcio vertelde vol trots dat het volgende dat zou worden aangeplant soya zou zijn. !!.
Het was al redelijk laat toen we de terugtocht weer aanvatten. De Brazilianen raakten bijna meteen weer in de problemen.
Wij reden langzaam verder, genietend van de
termietenheuvels onderweg maar na een paar km gaf de gids het op.
Hij reed met
ons mee zodat we voor zonsondergang terug waren op zijn kantoortje en ging
daarna de Brazilianen halen met de bus.
’s Avonds had Saskia voor ons gereserveerd
in la casa de Joao, een begrip in Bonito! Het was er inderdaad gezellig druk
met terrasverwarmers
en een driepersoons live band die maar twee liedjes kende :
eentje met en eentje zonder triangel.
Het systeem dat men bedacht had om de rekening van grote groepen mensen de correcte rekening te laten betalen was de volgende : Elke familie kreeg een nummertje. Vervolgens bestelt iedereen aan de tafel met opgave van het correcte nummertje en daarna werd iedereen hopelijk bediend aan tafel met hetzelfde nummertje. Bij vertrek passeert elke familie aan de kassa en betaalt zijn eigen rekening. Dit was simpel en geniaal tenzij je als gezin niet samen zit, en er een groot aantal mensen of kinderen aan tafel zitten die geen noties hadden van Portugees. Dan loopt alles in het honderd. Maar het eten was wel lekker, het bier een beetje smakeloos.
Die nacht hoorde ik plots muziek. Het was rond 3u in de ochtend en ik probeerde te achterhalen waar het vandaan kwam. Na een half uurtje luisteren en intussen helemaal wakker ben ik dan maar op onderzoek uitgegaan. In de receptie liep een gedaante rond met een zwarte hoodie. Hij zag mij niet en ging zitten in een van de zeteltjes. Ik ging naderbij. Hij schrok niet eens toen hij me zag. Ik wees op het bordje dat zei : “na 22u stilte!” en hij was niet eens verwonderd of gegeneerd. Hij zette simpelweg zijn muziek stiller.