West Georgië is de lokatie van het oude koninkrijk Colchis, bekend als de bekende bestemming van Jason en de Argonauten in hun zoektocht naar het gulden vlies.

Dit gebied is altijd een geleider geweest voor invloeden van het westen naar de Kaukasus, van de Grieken naar Sint-Nino naar de Ottomanen. Gedurende lange tijd is dit gebied afzonderlijk geregeerd van Oost-Georgië, maar het is ook de regio waar het verenigde Georgische koninkrijk van de 11de en 12de eeuw begon. Hier vinden we de twee grootste steden (na Tbilisi), namelijk Kutaisi en Batumi, alsook de semi-tropische Zwarte Zee-kust.  Helaas is er ook de burgeroorlog in Abkazië die voor enorme tragedies heeft gezorgd.

Door berg en dal rijden we naar Borjomi !  Al eeuwenlang zijn de zwavelhoudende bronnen bekend om hun weldadige krachten.  Beroemd doorheen de voormalige Sovjetunie voor zijn zout-zuur koolzuurhoudend mineraalwater is Borjomi een aantrekkelijke vakantiestad aan weerszijden van de heuvels langs de Mtkvari rivier 850 meter boven zeeniveau.

De stad dateert van 1829 toen enkele soldaten een bron vonden. Een Russische gouverneur van de Kaukasus, graaf Votontsov, ontwikkelde Borjomi als een vakantieoord dat in zwang was onder de aristocratie nadat hertog Mikhail Romanov (broer van tsaar Alexander II) het begon te waarderen.

In de 1890s bouwde graaf Mikhail een zomerhuis, het Likani Palace, twee kilometer ten westen van het huidige centrum. Het is nu een presidentiele residentie. Tijdens het sovjettijdperk trok Borjomi enorme aantallen bezoekers aan van over de hele Sovjetunie. Na het uiteenvallen van de USSR verminderde de stroom bezoekers. Recentelijk zijn nieuwe hotels en restaurants geopend. De hoofdstraat, Rustavelli, loopt langs de noorderoever van de Mtkvari.

Boven is er niet zoveel te zien, alleen een bos.  We gaan snel terug naar beneden.

Julia gaat ook eens proeven van de bronnen.  Zou ze het lekker vinden ?