Dit fort met zijn kerken is nog een voorbeeld van mooie Georgische architectuur in een mooie omgeving van een stuwmeer.

Het fort hoorde toe aan de eristavis (hertogen) van Aragvi, die de regio regeerden tot aan de Tergi vallei en dit sinds de dertiende eeuw.  De stad van Doesjeti was hun residentie in de XVII eeuw. Het kasteel was gelegen in de vallei met een hoofdweg van Doesjeti naar het noorden.

De regio was regelmatig een slagveld. In 1739 stak een rivaliserende esistavi (Shamshe van Ksani) Ananuri in brand en vermoordde de esitavi's familie. Vier jaar later vermoordden de boeren hun meesters en nodigden koning Teimuraz II van Kartli uit om direct over hen te regeren. In 1746 kwamen de boeren in opstand wat ertoe leidde dat koningen Teimuraz en Erekle II van Kakheti hun krachten bundelden om hen te onderwerpen.

In de XIX eeuw, was er een Russisch garnizoen in het Fort, en het bewaakte de hoofdweg tussen Georgië en Rusland. Er is een groot waterreservoir van de Zhinvali in de buurt.

De grootste van de twee kerken, de Hemelvaart kerk, is langs buiten versierd met snijwerk en langs binnen met levendige fresco's. Er is een laatste oordeel aan de zuidkant. De oorspronkelijke vesting heeft niet meer zijn oorspronkelijke grootte maar de citadel en de kerken werden bewaard en zien eruit als een echt fort.