Tsminda Sameba - Overview - Gremi
Tsinandali
Er was een tijd dat de zon in Georgie opkwam in het noorden...
Met deze vreemde wijsheid in ons achterhoofd
reden we die dag naar het oosten ! Na meer dan een uur rijden stoppen we
langs de kant van de weg.
Er wordt iets gekocht en iets geplukt van de
bomen... hmmm.... ??
We krijgen braambessen en heerlijk vers brood. Het is nog warm maar toch kunnen we niet laten er al van te snoepen !!
Na nog meer dan een uur rijden kwamen we aan bij Tsinandali met het landhuis van de familie Chavchadze. Het verhaal achter het landgoed is misschien interessanter dan het landhuis zelf. Alexander Chavchavadze erfde dit dorpje van zijn vader, prins Carsevan. Hij was geboren in 1786 in Sint-Petersburg waar zijn vader ambassadeur was voor Kartli en Kakheti. Tsarina Katarina II was zijn doopmeter. Na de annexatie van Georgie door Rusland verhuisde de familie terug naar Tbilisi. In 1812 huwde hij Salome Orbeliani. Hij werd kolonel in het Russische leger in 1817, generaal-majoor in 1826. Hij vocht in de oorlogen tegen Napoleon, Perzie en de Turken. Tegelijk werd hij een gerespecteerd schrijver en dichter en hij sprak meerdere Europese en Aziatische talen. Hij knapte het landgoed op en bouwde een Italiaans paleis en een decoratieve tuin in 1835. De Chavchadze familie kreeg regelmatig internationale gasten over de vloer. Die werden onderhouden met muziek, grappen en vooral de befaamde wijn ! Chavchadze bouwde de oudste en grootste wijngaard uit en combineerde Europese en Georgische technieken. De vermaarde droge witte Tsinandali wordt hier nog steeds gemaakt ! Chavchavadze's nostalgie voor Goergie's verloren onafhankelijkheid, koninkrijk en de Georgische orthodoxe kerk dreef hem naar rebellie en in 1832 vervoegde hij een samenzwering tegen de Russische hegomonie. Het werd een ramp en al zijn literaire werken van de laatste 12 jaar werden verbrand. Hij werd voor 5 jaar verbannen naar Tambov. Hij kreeg echter vergiffenis van de tsaar, die hem nodig had in de Kaukausische oorlog. Chavchavadze vervoegde de expeditie tegen de rebellerende bergvolkeren van de noord-Kaukasus. Hij werd gepromoveerd tot luitenant-generaal in 1841 en vocht zijn laatste oorlog tegen een Dagestaanse stam. In 1846 kreeg hij onder zonderlinge omstandigheden een ongeluk met zijn paard en stierf. Hij had drie dochters en een zoon David, die
ook luitenant-generaal was in het Russische leger tijdens de Kaukasische
oorlogen. Na David Chavchavadze’s dood kon de familie deze schuld niet meer afbetalen aan de Russian Public Bank, en het landgoed werd eigendom van de keizerlijke familie. De tuin werd gerenoveerd in 1887 en werd staatseigendom in 1917. In 1947 werd het landgoed een museum. |
Langs een poort wandelen we het landgoed binnen. En daar zien we al meteen Alexander !