|
Sheikh Lotfollah Mosque is een van de
architectonische meesterwerken van de
islamitische architectuur onder de Safaviden,
gelegen aan de oostelijke zijde van
Naqsh-e Jahan Square, Isfahan. De bouw
van de moskee werd gestart onder het
bevel van Shah Abbas in 1603 en werd
voltooid in 1619. Het was opgedragen aan
zijn schoonvader, Sheikh Lotfollah, een
prominente religieuze geleerde en leraar
die naar Isfahan kwam op bevel van Shah
Abbas.
Deze prachtig geproportioneerde en
versierde moskee, met enkele van de
beste mozaïeken uit die tijd, heeft
bijna 20 jaar in beslag genomen. De
bleke tegels van de koepel veranderen
van kleur, van crème tot roze,
afhankelijk van de lichtomstandigheden.
De moskee is ongebruikelijk omdat deze
geen minaret of binnenplaats heeft en
omdat trappen naar de ingang leiden. Dit
kwam waarschijnlijk omdat de moskee
nooit bedoeld was voor openbaar gebruik,
maar eerder diende als de
aanbiddingsplaats voor de vrouwen van de
harem van de sjah.
Het heiligdom of de gebedsruimte wordt
bereikt via een kronkelende gang waar de
ogen aan de duisternis gewend raken als
subtiele verschuivingen van licht spelen
over diepblauw tegelwerk. Deze gang is
een integraal onderdeel van zowel het
ontwerp als de functie van de moskee
omdat het de aanbidder van het grote
plein naar buiten brengt in een
gebedsruimte tegenover Mekka, en dus op
een compleet andere as.
De "pauw" figuur in het midden van de
binnenkant van de koepel is een van de
unieke kenmerken van de moskee. Als je
bij de toegangspoort van de binnenste
hal staat en naar het midden van de
koepel kijkt, is er een pauw te zien,
waarvan de staart de zonnestralen zijn
die uit het gat in het plafond komen.
In het heiligdom kunt u zich vergapen
aan de complexiteit van de mozaïeken die
de muren sieren en het buitengewoon
mooie plafond, met zijn krimpende, gele
motieven. De zonnestralen die door de
weinige hoge, van tralies voorziene
ramen naar binnen dringen, produceren
een voortdurend wisselend spel van licht
en schaduw.
De mihrab is een van de beste in Iran en
heeft een ongewoon hoge nis. Er zijn
twee kleine inscripties in het Perzisch
aan weerszijden van de muur van mihrab,
met de naam van de architect die zegt:
"een arme, nederige man smeekt de genade
van Allah, Ostad Horriaanse bouwer uit
Isfahan". |
