22. Ali Qapu

 Trapjes op...  er zijn momenteel werken op de bovenste verdiepingen van dit paleis, maar we kunnen gelukkig wel tot op het terras vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over het plein !

 
de sheikh Lotfollah Moskee

... en de shah moskee

 

...   en we zijn weer in de bazaar ...

... en op het plein

Sheik Lotfollah Mosque  - overzicht - Nightlife

 

 
Ali Qapu (van Ottomaans Turks: Âli Qapı, wat "High Porte" betekent), gebouwd aan het einde van de 16e eeuw als een verblijfplaats voor Shah Abbas I, is een groots paleis in Isfahan. Het is gelegen aan de westelijke kant van het Naqsh-e Jahan-plein, tegenover de Sheikh Lotfollah-moskee, en was oorspronkelijk ontworpen als een groot portaal.
Het is achtenveertig meter hoog en er zijn zeven verdiepingen, elk toegankelijk via een moeilijke wenteltrap. Het hoogtepunt van het paleis is het verhoogde terras met 18 slanke zuilen. Het terras biedt een prachtig uitzicht over het plein en een van de beste uitzichten op de Imam-moskee. Het aantrekkelijke houten plafond heeft ingewikkeld inlegwerk en zichtbare balken.
Ali Qapu is rijk aan naturalistische muurschilderingen van Reza Abbasi, de hofschilder van Shah Abbas I, en zijn leerlingen. Er zijn bloemen-, dieren- en vogelmotieven in zijn werken. Veel van de waardevolle schilderijen en mozaïeken die ooit de 52 kleine kamers, gangen en trappen versierden, werden vernietigd tijdens de Qajar-periode en na de revolutie van 1979. Gelukkig blijven er een paar in de troonzaal buiten het terras. De kanselarij was gestationeerd op de eerste verdieping. Op de zesde werden de koninklijke receptie en banketten gehouden. De grootste kamers bevinden zich op deze verdieping.
Op de bovenste verdieping is "Music Hall" zeker de moeite waard om te beklimmen. Diepe cirkelvormige nissen bevinden zich in de wanden van deze kamer, die niet alleen esthetische waarde hebben, maar ook akoestisch zijn. Het stucwerkplafond is bezaaid met de vormen van vazen en ander huishoudelijk gerei gesneden om de akoestiek te verbeteren. Dit onderscheidende vakmanschap, door sommigen beschouwd als een van de mooiste voorbeelden van seculiere Perzische kunst, strekt zich uit tot de muren.