... en innerlijk versterkt gaan we daarna op zoek naar het muziekmuseum.

Dit museum is een prive-initiatief van enthousiaste muziekanten.  Het is vooral toegespitst op traditionele Iraanse muziekinstrumenten.  In de korte tijd dat het bestaat heeft het al enkele internationale prijzen gewonnen.

We krijgen eerst een bijna-prive-concert met Julia op de eerste rij.  Daarna is er nog een rondleiding...

Doedelzak en dubbele blokfluiten

Een deurklopper voor mannen en voor vrouwen, en een belletje om bedienden te roepen.

Een typisch Perzisch huis ?

We bewonderen de overvolle etalages, en lopen verder langs de met veel groen omzoomde lanen...

We hebben er dorst van gekregen en stappen een tea room binnen.  De vriendelijke uitbater spreekt geen woord Engels (verstaat ook geen woord Engels) en laat ons dan maar aanwijzen wat we willen bestellen. 

Achter Julia zit een tafel met mannen die iets te vieren hebben.  Ze geven mekaar cadeaus en de sfeer is opperbest.  Plots staat een van hen recht en geeft Julia een rode roos.  Die is niet zo heel erg geflatteerd.  :-)

Met mooie affiches en een sculptuur van Mir Fendereski zijn we bijna bij onze volgende bestemming : de Khadju-brug.