1993 - 1994 - 1995

Ongetwijfeld het meest eenzame moment van mijn toen nog jonge leven was tijdens het weekend in mei in Parijs.  We waren daar met de kampeerclub.  Een heleboel caravans op een camping niet zo ver uit het centrum en dan elke dag een stadsbezoek aan deze wondermooie stad.  Mijn tante en nonkel waren er ook met Eline, en Hilde was meegereisd met ons.  Iedereen leek vrienden en vriendinnen te hebben, mijn ouders vertoefden bij andere ouders en ik heb daar drie of vier dagen alleen rondgelopen.  Ik nam toch wel enkele mooie foto's, ook van mijn zus en haar vriendinnen en Eline en haar vriendinnen maar na afloop thuis bleek dag niemand een foto van mij had genomen.  Ik sta op geen enkele van de duizenden foto's.

Met ons gezin gingen we die zomer naar Tsjechoslowakije. Je kon dat land toen bezoeken zonder een halve dag te moeten wachten aan de grenspost en ik keek er wel naar uit.  In mijn gedachten konden we niet alleen Praag en Bratislava bezoeken maar ook Boedapest en - wie weet - ook nog verder oostwaarts oprukken.  Helaas was dit een hele warme zomer en mijn ouders zagen het helemaal niet zitten om Slowakije te doorkruisen.