Daniels Tombe

Het graf van Khodja Daniyar zoals moslims hem noemen, of de profeet Daniël zoals christenen hem noemen, of Daniel als een van de vier grote Judaïstische profeten, ligt naast de Siab-rivier tussen de Afrosiab-heuvels. Discussies zijn nog gaande over wiens lichaam dit precies is in dit mausoleum? Daniel, wiens naam in het Hebreeuws 'Rechter is God' of 'Mijn Rechter is God', werd geboren in het Heilige Land Jeruzalem in 603 B. C. Hij was een afstammeling van David en Salomo. In 586 B.C. werd Israël ingenomen door Nebukadnezar.

Na het succesvol afronden van zijn schooltijd was Daniel als hofwaardigheidsbekleder in dienst bij de koning. Daniel heeft een speciale gave: hij kan dromen heel precies uitleggen, inclusief die van Nebukadnezar. Dankzij dit geschenk benoemde de koning hem tot een van zijn naaste adviseurs. Nadat hij de openbaringen over de toekomst van de volkeren van de wereld van boven had gekregen, schreef Daniel een profetisch boek in het joodse en judaïsche aramees, dat uit 14 hoofdstukken bestond. Op zijn oude dag verhuisde Daniel naar de stad Susa, waar hij zijn wereldse pad beëindigde en begraven werd in het graf van koningen. Er is een populaire overtuiging dat de geest van Daniël beschermt tegen alle problemen en welvaart brengt.  Maar hoe kwamen de relikwieën van de heilige naar Samarkand? Volgens de legende kwam dit mausoleum er alleen omdat Amir Timur wilde dat Samarkand en zijn bewoners bescherming en welzijn zouden krijgen dankzij het beschermheerschap van de geest van Daniel. Tijdens zijn reguliere mars naar Klein-Azië kon Timur Lenk Susa niet overwinnen. Theologen vertelden hem dat de stad werd beschermd door de heilige relikwieën van de profeet Daniël. Timur Lenk tekende een overeenkomst dat hij de stad zou verlaten als hij de rechterhand van de heilige mocht nemen. Volgens de legende viel het paard met de relikwieën dood. En toen het een hoefde, was er een wonder: een genezende bron gutste uit onder de grond. Toen werd besloten om Daniels relikwieën hier te begraven, naast de rivier de Siab. 

Veel verhalen houden ook verband met de lengte van het graf. De moskeebedienden reconstrueerden het graf meer dan eens en beweerden dat de beenderen van de heilige groeien tijdens bijzonder succesvolle jaren. Dus vandaag is de lengte van het graf 18 meter. Mensen zeggen dat de hand van Daniël zal groeien totdat deze de hele planeet omcirkelt en dan zal er een paradijs op aarde komen. Volgens een andere legende besloot Timur Lenk het graf van zo'n lengte te bouwen zodat vijanden en grafrovers de relieken niet zouden kunnen vinden.  Een andere legende zegt dat het niet de relikwieën van de heilige zijn, maar dat de as van het graf van Daniël begraven ligt in Samarkand. Zoals algemeen bekend volgens kanunniken van de islam moet de begrafenis van de doden onmiddellijk plaatsvinden en mag het stoffelijk overschot niet worden verstoord. Moslim zijnde kon Tamerlane het zich niet permitteren om de resten mee te nemen, zelfs niet voor een nobel doel als welvaart van de hoofdstad van zijn rijk. Dus nam Timoer het land van het graf van de heilige en vermengde het met Samarkand grond, richtte daar een graf op en bouwde later een mausoleum.  Vóór de bouw van het mausoleum was het graf van Daniël bedekt door de rivier rots en er waren heilige palen aan het hoofd. Een prachtige zes-koepel kubba (qubba) werd opgericht tijdens de begrafenis in 1900. Het was dezelfde kleur als de pistacheboom die ernaast groeit. Veel stukken stof verbinden de takken van de boom met het maken van wensen en mensen zeggen dat ze uitkomen. Vandaag zijn er nog vijf van de zes koepels.

Een ander wonder is een bron aan de voet van het mausoleum. Zijn zuivere water is niet alleen lekker en gezond, maar het heeft ook een prachtige eigenschap om niet alleen het lichaam, maar ook de ziel te genezen.  Iedereen die naar het mausoleum komt, moet wat water drinken van deze bron en een wassing verrichten. Moslim amuletten worden verkocht rond het mausoleum. Mensen kopen deze amuletten en vragen het gebed in het mausoleum om 'te lezen op de amulet' voor alle goederen. Je moet het mausoleum binnengaan zonder schoenen - alles aan de binnenkant is bedekt met tapijten en kurpacha's (nationale dekens). Je zou drie keer in stilte rond het graf moeten lopen bedekt met groen fluweel met goud borduurwerk aan de randen. Daarna gaat iedereen zitten en bidt.  Tot voor kort waren er behalve Samarkand nog vier mausolea van de profeet Daniël: in Mosul (Irak), Jeruzalem (Israël), Susa (Israël) en Istanboel (Turkije).  Maar niet zo lang geleden werd het graf van de heilige in Irak verwoest.