31 mei

Vanochtend niet zo vroeg opgestaan als we gepland hadden en dus de Tian Tan (tempel van de hemel) maar overgeslagen en meteen naar de Verboden Stad gewandeld.  Er was een of andere repetitie van een paar honderd mensen bezig op het Tian An Men-plein dus het plein was afgesloten en we moesten er rond lopen. 

Onderweg ook nog ontbeten.  We kozen iets dat er uitzag als dim sum, naar dat blijkbaar veel meer deeg bevat.  Ben vond ze niet zo lekker en at er maar drie.  Ik deed me te goed aan de rest. 

Ontbijt in de Verboden Stad

Ge Gong is echt heel groot en pas een kwartier na het doorlopen van de poort met het Mao-portret, kom je aan de kassa. 

Het grootste keizerlijk paleis ter wereld was het Gu Gong (Verboden Stad) te Beijing met een oppervlakte van 720.000 vierkante meter. De 'stad', die alleen toegankelijk was voor de Keizer en zijn genodigden, telt... 9.999 kamers (maar 1 kamer te weinig voor wat de Chinezen goddelijke perfectie noemen – nu zijn nog 8000 kamers over). Vele duizenden (gedwongen) arbeiders bouwden haar.
Zij ligt centraal in modern Beijing. De rechthoek beslaat 960 bij 750 meter. De buitenste ombouwing is overgebleven.
Het keizerlijk paleis dagtekent uit de tijd van Ming-keizer Yongle (begin 15de eeuw).
Een Zomerpaleis werd opgetrokken bij het Kunmingmeer op 20 km van het stadscentrum.

Keizerlijk paleis, beter gekend als de Verboden Stad (Zijin Cheng). Zij werd zo genoemd omdat geen enkele gewone sterveling doorheen de Middagpoort (Wumen) of de Zuiderpoort (Shen Wu Men) mocht passeren. In de troonzaal prijkt een door Confucius geïnspireerde inscriptie: 'Zheng da guang ming'.
Dit betekent: 'De heerser zal open en rechtvaardig zijn en over alles schijnen als de zon.'

Gu Gong werd gebouwd door de Ming's en de Qing's. Tussen 1406 en 1420 werkten enkele honderdduizenden aan de bouw en in de 18de eeuw werd het nog vergroot. Het paleis is 950 meter lang en 750 meter breed, en wordt rondom beschermd door een 6 meter diepe gracht en een 10 meter hoge muur met torens.
Voor de bouw werd onder meer 300.000 kubieke meter fijn hout gebruikt, dat afkomstig was van hoge bomen, die via het Grand Canal werden vervoerd.

Een grote groep Chinezen staat aan te schuiven voor de kassa

In het eerste deel van de Verboden Stad liggen de drie openbare hallen en daarachter liggen de paleizen en keizerlijke tuinen.
Het buitenhof heet Wai Chao en het gedeelte met de binnenverblijven wordt Neiting genaamd. Zelfs ministers en buitenlandse gezanten hadden alleen maar toegang tot Neiting tijdens feestdagen of voor de verjaardag van de keizer.
Zowat 15.000 mensen bevolkten de stad, meestal dienaars van het keizerlijk hof. In beginsel mochten zij tijdens hun gehele leven de stad niet verlaten.
In het totaal verbleven hier 24 Chinese keizers.
In de winter werd het reusachtige complex opgewarmd met de 'kang'. Dat is een gemetseld verwarmingssysteem, dat in gezinnen ook dienst kon doen als fornuis en slaapstede en dat op het platteland bij een aantal boeren vermoedelijk nog altijd wordt gebruikt.

Eerst kom je enkele centraal gelegen hallen tegen met namen als "de hemelse harmonie".  Je mag niet binnen dus het was drummen en aanschuiven om een foto te nemen.  Links en rechts zijn gebouwtjes met exposities over concubines, trouwfeesten, Cixi en Piju. 

Foto die we na wat drum- en trekwerk konden nemen

Jammer dat het een donkere, grijze dag was en toen we in de keizerlijke tuin rondliepen begon het zelfs zo hard te regenen dat we investeerden in een paraplu. 

Het was lunchtijd.  Een luchtig stukje cake ging er wel makkelijk in maar de jasmijnthee was zo bitter dat de rillingen over mijn rug liepen. 

Shi Shan gezien van in de Verboden Stad

Van de achterkant van Ge Gong naar Shi Shan is maar een straat en als je die kunt oversteken zonder een auto te raken ben je op een park met een enorme met bomen begroeide heuvel met een boeddhatempel erop.  Je kon er op de foto verkleed als Chinese keizer(in) of concubine maar we werden niet lastiggevallen - kennelijk geldde het aanbod alleen voor Chinezen.

De verboden stad gezien vanop de Shi Shan

Van Shi Shan naar Beihai park was alweer maar een straat.  Het was inmiddels om drie uur in de namiddag zo donker geworden dat het bijna nacht leek en ons fototoestel begon spontaan te flashen. 

De romantische bootjes op het Beihai meer

Het regende en waaide hard maar onze paarse paraplu hield goed stand en we bereikten veilig de witte pagode die we 's middags al gezien hadden van op ShiShan. 

De terugweg langs Ge Gong was lang en mijn kuiten lieten zich zowaar al voelen.  We rustten uit langs een botanische tuin en waren om 6 uur weer in het hotel. 

Rustpauze

Een verkeersregelaar nabij het Tien An Menplein

Na een T'tje, het bekijken van onze aankopen (kaarten) en een doucheke waren we weer klaar voor ons volgende avontuur : Peking Duck !  Het was niet wat ik ervan verwacht had maar wel iel iel lekker !  We worden nog eens alcoholiekers met al die YanJing die altijd zo rijkelijk vloeit.  Gelukkig was het bier vandaag wel fris. 

TK legt uit hoe je Peking Duck eet

Op de terugweg werden we aangeklampt door Gucci-handtassenverkopers. 

Nog een laatste keer naar het Tien An Men-plein gewandeld maar toen we daar aankwamen ging de verlichting net uit : tien uur ! 

Verkopers probeerden ons vliegers en Mao-lolex te verkopen.  Nog onze laatste inkopen gedaan voor de treinreis morgen.

Moe en versleten.  400+165 foto's