14 juni

Helemaal teleurgesteld door wat LiJiang te bieden had zijn we vandaag op eigen initiatief gaan fietsen.  Vooraf gaan ontbijten in een groot restaurant dat al vroeg open was.  Noodels drijvend in een badje van vet varkensvet, tomaten en bladeren.  Yuk !!

Fietsen gehuurd aan 20 Yuen (2 euro) - goeie fietsen !  En we togen op weg met de instructies van Flits de gids in de hand.

De eerste stop was bij het Zwartedrakenmeer...

... en dan gingen we verder noordwaarts dwars door sloppenwijken.  De plassen waren diep en modderig en we hadden geen zin om af te stappen en al snel was ik bevlekt als een dalmatier.  Toen gebeurde er iets : de sloppenwijken waren voorbij en toch waren er nog slechte wegen met bijhorende plassen : we hadden de plaatselijke stortplaats ontdekt.  We werden op sleeptouw genomen door drie argeloze Chinezen.  Het dorp waar we terechtkwamen was niet BaiSha zoals we gepland hadden maar ShuHe.  Het dorp was er in die zin minder toeristisch dan BaiSha dat er alleen maar Chinese toeristen rondliepen.  Ook hier  moesten we entreegeld betalen om binnen te kunnen. 

Er was een Sprout Coffee Shop en we hadden zin in koffie.  In de tuin van het etablissement een koffietje gedronken en gekeken naar de kikkers die er rondkropen.  Daarna ook een tempel binnengelopen waar ook alles nep was, en er ook weer buitengegooid omdat we wat te nieuwsgierig waren ?

Het werd middag en ons maagje begon te knorren.  Er waren allerlei restaurantjes maar we hadden ons gedacht gezet op een Italiaan.  Een nogal groot, netjes uitziende zaak met rode pluchen zetels en een heleboel tijdschriften en boeken ter beschikking van de klanten (de meeste wel Chinese).  We bestelden beiden een pizza en kregen alvast een glas limonade.  We bladerden wat in de tijdschriften en toen we die gehad hadden keken we wat rond.  Het restaurant was verder helemaal leeg en we konden de keuken zien van waar we zaten.  We zagen drie koks aan het werk.  Aan het werk ?  Het zag eruit alsof ze enkele dingen aan het proberen waren en nogal wat pret hadden.  Zou het de eerste keer zijn dat iemand pizza besteld had ??  We zijn heel geduldig maar na zowat drie kwartier spraken we de ober weer aan en vroegen hoe het zat.  "Bijna klaar"  zei hij, alhoewel ons nog geen pizzalucht tegemoetdreef.  Na nog vijf minuten zijn we dan maar het restaurant uitgelopen met intussen heeel grote honger.

plaatselijke minderheden kleden zich volgens tradities in de hoop klanten te lokken voor hun winkel

het Engels van de Chinezen laat hier en daar te wensen over..

We liepen terug naar de Zwartedraakvijver (een andere dan die die we onderweg gezien hadden) en gingen een ander restaurant binnen.  Met handen en voeten uitgelegd dat we rijst met groenten wilden - en dat smaakte toch wel heeeel lekker !!

Dit is niet zo duidelijk maar het was echt een heeeel grote vlinder...

Vrouw in een van de traditionele klederdrachten op het land aan het werk

Intussen was het koud geworden en alle luiken in het dorpje werden gesloten en paraplu's werden bovengehaald of gingen vlot over de toonbanken.  Het begon te waaien en te stortregenen.  Brr.  Ik had het berekoud en ging een wollen poncho halen.  We doken terug onder in onze Sprout Coffee Bar om op te warmen.  Nadat we ons fit en warm genoeg voelden teruggefietst (langs een veel kortere weg) :-).

Avond in Lijiang...

In LiJiang een internetcafe geraadpleegd over onze problemen met de Sitecom harddisk.  Resultaat : niet betrouwbaar.  Hmm.  Wat nu ?  Spoedoverleg gevoerd in een KFC en het resultaat was :  OK, we kopen een 2 Gb geheugenkaart en hopen dat ze OK is. 

zicht uit onze hotelkamer

Daarna richting hotel gewandeld (zicht vanuit hotel), nog een heerlijk warm bad genomen en vroeg onder de wol...