Vandaag bezoeken we een indrukwekkend monument : de Engelenburcht !!
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
het fameuze plafond van Sant'Ignazio
.jpg)
Vindt u dit ook zo'n griezelig
grafmonument ?
.jpg)
appeltje in de hand van Ben voor het Pantheon
.jpg)
in het Panteon
.jpg) |
13.19: Espresso nabij
het Pantheon. Uw journalistiek duo is alweer aan het eind van zijn latijn,
na de Engelenburcht, Sant' Iganzio (met zijn illusionistische koepel), Santa
Maria sopra minerva en het eerder genoemde Pantheon. De dag diende zich
eerder koel en halfbewolkt aan maar blijkbaar ontluikt hij pas laat zijn
ware aard : die van een snikhete lentedag. Rondom ons gonst het van de
Amerikanen. Naast mij zit een om aandacht hunkerende Benno. A la prossima
! |
15.30 : genoten van een minimalistische tentoonstelling over de heer uit
Vinci en vooral van het toilet met bril. Dino kan nu weer babbelen...
16.18 : nadat we een schitterend georganiseerd, maar helaas gesloten
metrostation hebben bezocht is het nu tijd voor een overheerlijke maaltijd...Terwijl
we wachten bekijkt onze gids alvast de opties voor na de lunch....
16.37 : (liggend op de bank - in Rome do as the Romans do) De opties zijn
legio : we trekken naar het zuiden en daar is werkelijk een keur van de
restanten van tweeduizend jaar oude basiliekjes, mozaiekjes, badhuisjes,.
tempeltjes en catacombjes te bewonderen.
.jpg)
Sint Jan van Lateranen...
.jpg)
de thermen van Caracalla
21.10 : we zitten op restaurant, en wat voor een... De menukaart staat
boordevol met gebakken hanepoten, beenmerg, kalfstong en natuurlijk de
gegrilde kalfshersenen... We likken onze vingers er al bij af...
Uiteindelijk willen we kiezen voor een visje, maar die blijken uitverkocht
te zijn... Het wordt dan toch maar een vertrouwd biefstukje. Nog geen twee
minuten na het bestellen, blijkt dat de ober toch nog een visje gevonden te
hebben... Hij komt z'n vangst blij tonen op een bordje. Dino valt voor z'n
charme en hapt toe... Nu is het wachten op het bestelde... Ondertussen
overdenken we de voorbije dag en blijven we ons verbazen over hoe groot (als
we met pijnlijke voeten de viale's en de corso's aftsjokken) en tegelijk hoe
klein (als we hetzelfde monument alweer voor de derde keer, steeds vanuit
een andere richting, zien naderen) Rome wel is.
22.37: de biefstuk en de vis hebben gesmaakt. De wijn heeft z'n werk gedaan...
Nu zijn de desertjes aan de beurt om verorberd te worden... Ben is zijn
coordinatie een beetje kwijt... als dat maar goed afloopt ! Dino
overdrijft altijd een beetje... Ik kan nog prima met tien vingers typen...
En als het zometeen op betalen aankomt... Denkt ze dat ik daar prima toe in
staat ben...
23.25 : betalen is inderdaad prima gelukt en nu staan we op de bus te
wachten.
23.50 : de laatste bus gekaapt en alweer op weg naar Porta Pia. Zij die
weldra gaan slapen groeten u ! |