Krakau is na Warschau de grootste stad van Polen. De stad ligt aan de Wisła in het zuiden van Polen. Krakau was gelegen aan de Via Regia, het was een Hanzestad en tot 1609 was het de hoofdstad van Polen. Daarnaast is het een bisschopstad.  Krakau is een van de belangrijkste cultuursteden van Midden-Europa.  De stad kwam als een van de weinige steden in Polen bovendien vrij ongeschonden de Tweede Wereldoorlog door, al werd de Joodse wijk Kazimierz tijdens de Duitse bezetting wel in hoge mate verwoest.

 21 april 2014

 26 augustus 2004

De Wieliczka-zoutmijn ligt in het plaatsje Wieliczka nabij Krakau. De zoutmijn is een van de oudste ter wereld. Het winnen van zout op deze plek werd voor het eerst vermeld in 1044. De gangen van de mijn zijn in totaal 300 kilometer lang en bereiken een diepte van 327 meter.  Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de zoutmijn door de Duitse bezetters gebruikt als opslagplaats. Na een grote overstroming werd in 1992 de productie van zout stopgezet.

 19 april 2014

De Luxortempel is een van de belangrijkste tempels uit het Oude Egypte en staat in Luxor, het vroegere Thebe. De tempel was opgedragen aan de triade van Thebe: Amon, Moet en Chonsoe. De tempel is ongeveer 242 meter lang en is daarmee een van de grootste van Egypte.
De tempel is opgericht door Amenhotep III die de tempel bouwde op vroegere restanten van een tempel die door Hatsjepsoet was gebouwd. Onder Toetanchamon en Horemheb werd de zuilengang verder voltooid. Ook onder Ramses II breidde de tempel zich uit. Door Nectanebo I werd de dromos naar Karnak versierd met sfinxen. Alexander de Grote verbouwde de kapel voor de heilige boot en onder de Romeinse keizers werd de tempel gebruikt voor de keizerscultus.

december 1997

Karnak is een tempelcomplex aan de oostoever van de rivier de Nijl ten noorden van Luxor in Egypte. Het complex is mogelijk het grootste religieuze bouwwerk ter wereld en de meest bezochte archeologische plaats in Egypte, na de Piramiden van Gizeh. In Karnak kunnen vier delen worden onderscheiden, elk gewijd aan een andere god. Slechts één is toegankelijk voor het publiek: het deel dat gewijd is aan Amon-Re.

Karnak onderscheidt zich van andere tempels doordat er zo lang door opeenvolgende farao's aan is gebouwd. De bouw begon in het Middenrijk onder Senoeseret I, ongeveer 1900 voor Chr., al stammen de grootste gebouwen uit het Nieuwe Rijk. Aan het hele project hebben 30 farao's meegedaan. Vooral de omvang en het aantal gebouwen van Karnak is overweldigend.

Karnak bestaat uit een klein dorp en twee tempelcomplexen van Amon-re en Moet. Er bestaan buiten deze tempelcomplexen ook nog twee grote tempels namelijk die van Montoe en de resten van een Aton-tempel.

december 1997

De Dodentempel van Amenhotep III was de graftempel van Amenhotep III (ca. 1388-1351 v.Chr.), die grotendeels is weggevaagd, op de kolossen van Memnon en wat andere standbeelden na. De restanten liggen aan de westzijde van de Nijl nabij Luxor (het oude Thebe), vlak bij de Vallei der Koningen.

De rots in de verte op een afstand van 100 meter tussen de twee kolossen, bleek tijdens opgravingen (2003-2016) een kolos, die voor de tweede pyloon zat, die tijdens de aardbeving op z'n rechterzijde was gevallen die millennia verborgen en goeddeels intact bleef.

De tempel was de grootste in zijn tijd, maar werd door een aardbeving verwoest en stond te dicht bij de Nijl, waardoor hij in verval raakte. Toen dat gebeurde, begonnen andere farao's stenen van de tempel weg te halen. In de tempel van Merenptah (ca. 1224-1214 v.Chr.), de zoon van Ramses II, die ten noorden van deze tempel ligt, zijn grote stukken steen met de naam van Amenhotep te vinden, wat erop wijst dat die stenen uit de tempel van Amenhotep kwamen. Ook veel sfinxen en andere standbeelden zijn in de tempel van Merenptah terug te vinden.
De tempel was naar het oosten gericht. De buitenmuur was 8,5 meter dik en het terrein 700 bij 550 meter. De kolossen stonden aan de ingang van de tempel en daarna kwam een lange "straat". Deze leidde langs twee hoven, waar verschillende beelden stonden. Onder andere beelden van jakhalzen, sfinxen en van de koning en koningin, Amenhotep en Teye.

december 1997

Deir el-Bahri (letterlijk “Klooster van de zee”) is een complex van dodentempels en tombes gelegen op de westoever van de Nijl tegenover de stad Luxor, het voormalige Thebe, in Egypte. Het eerste monument dat hier gebouwd werd was de dodentempel van Mentoehotep II van de 11e dynastie. Tijdens de 18e dynastie werd in Deir el-Bahri veel gebouwd door Amenhotep I en Hatsjepsoet.
In het dal bevinden zich drie dodentempels.  Het belangrijkste van de dodentempel van Hatsjepsoet is de Djeser-Djeseroe ("Het subliemste van het subliemste"). Het werd ontworpen door Senenmoet, de koninklijke hofmeester en architect van Hatsjepsoet. Het diende als postuum eerbetoon aan Hatsjepsoet en ter ere van Amon en de andere goden.

december 1997

De Vallei der Koningen in Opper-Egypte nabij de historische stad Thebe is de collectieve begraafplaats van farao's uit het Nieuwe Rijk.

Van oudsher was deze vallei erg belangrijk in mythologisch opzicht. Er werd veel gebouwd, er zijn tempels aangetroffen uit de vroege tijd, het Oude Rijk en het Middenrijk. De echte bouwactiviteiten begonnen echter in het Nieuwe Rijk. Hier werden tombes voor de farao's aangelegd. Het bekendste graf is dat van Toetanchamon, ontdekt door Howard Carter. Sommige graven werden al in de oudheid geplunderd en lagen in de rest van de geschiedenis open voor het publiek, zoals dat van Ramses IV, daar is ook veel graffiti gevonden. Ten zuiden van de Vallei der Koningen bevinden zich het arbeidersdorpje Deir el-Medina waar de arbeiders woonden die de koningsgraven aanlegden en de Vallei der Koninginnen.

december 1997

 28 augustus 2004

Bryggen ("De Kade"), ook bekend onder de naam Tyskebryggen ("De Duitse Kade"), is een reeks Hanze-handelshuizen aan de oostzijde van de fjord die Bergen binnengaat.

Bergen werd gesticht in 1070 en met het toenemende belang van deze plaats door de handel in vis uit Noord-Noorwegen en granen uit Europa, vestigde in 1343 de Hanze hier een handelsnederzetting, een hanzekantoor. Aangezien hanzekantoren geen zelfstandig lid van de Hanze mochten zijn, viel Bryggen onder Lübeck. In 1365 werd Bryggen onder de Hanzedag gesteld. Het Hanzekantoor, samengesteld uit meer dan twintig gebouwen, werd al snel een complete woon- en werkwijk.

juli 2022

De geschiedenis van Caïro gaat terug tot de Romeinse tijd, toen het fort van Babylon er gebouwd werd als symbool van de Romeinse macht. De geschiedenis van Caïro gaat dus niet terug naar de tijd van de Oude Egyptenaren.  Na de Moslimverovering van 640 kreeg Babylon de naam Foestat. Na de verwoesting van Bagdad in 1258 door de Mongolen, werd Caïro de belangrijkste culturele en intellectuele stad van het Midden-Oosten.

Pas met de komst van Ismael, kleinzoon van Mohammed Ali, halfweg de 19de eeuw kwam de ontwikkeling van de stad in een stroomversnelling. Waar vandaag het moderne stadsdeel van Caïro ligt, was toen enkel een moerasachtig gebied dat jaarlijks door de Nijl overstroomd werd. Om het imago van zijn stad op te waarderen nodigde Ismael internationale architecten uit om naast de oude Islamitische stad een Caïro in nieuw-Europese stijl te ontwerpen. In diezelfde periode werd ook het Suezkanaal gegraven en voor scheepvaart opengesteld, wat de stad meteen wereldwijd in de schijnwerpers stelde. Van dan af kende zowel het toerisme als het zakenleven in Caïro een sterke groei- en bloeiperiode. Ismael had echter in zijn droombeeld van de stad het zicht op de werkelijkheid verloren, waardoor de stad onder een immense schuldenlast kwam te lijden.

januari 1997

Meidan Emam of het Plein van de Imam is een plein in Isfahan. De oorspronkelijke naam was Naghsh-e Jahan ofwel Ontwerp van de wereld. Het plein is aangelegd door sjah Abbas I de Grote tussen 1590 en 1595. Na de Iraanse Revolutie kreeg het plein in 1979 zijn huidige officiële naam, die verwijst naar ayatollah Khomeiny. Veel Iraniërs blijven desondanks de oude naam gebruiken.  Het plein is 560 meter lang en 160 meter breed, waarmee het qua grootte het zesde plein van de wereld is. Ten tijde van aanleg was het het grootste plein ter wereld.

Sjah Abbas I wilde zijn hoofdstad verplaatsen omdat hij bang was dat die in handen zou vallen van het Ottomaanse Rijk. Hij maakte van Isfahan zijn hoofdstad, ten koste van Qazvin.
Abbas I legde een nieuw stadsdeel aan, waarvan Naghsh-e Jahan het nieuwe hart werd. Het plein was oorspronkelijk bedoeld voor ceremonieën en voor sport, zoals polo. Vanaf 1602, toen de dubbele galerij rondom het plein klaar was, werd het ook gebruikt voor handel. 's Nachts werd het plein verlicht met 50.000 olielampen.

april 2018

Memphis en zijn necropolis: de piramidevelden van Gizeh tot Dahshur (Egypte) : Gizeh

De piramiden bevinden zich in de oude Egyptische necropolis van Gizeh. De piramiden bestaan uit de Piramide van Cheops, de wat kleinere Piramide van Chefren, en de Piramide van Mykerinos. Daarnaast staan er een aantal kleinere piramiden die bekendstaan als "koningin"-piramiden. Aan de oostzijde van het complex bevindt zich ook de Sfinx van Gizeh.

De piramiden werden gebouwd tijdens de vierde dynastie (tussen circa 2551 en 2472 v.Chr.) en zijn dankzij hun zeer stabiele constructie goed bewaard gebleven.[bron?] De buitenste gepolijste witte kalksteenlaag is in de loop der tijden grotendeels verdwenen doordat men het materiaal heeft gebruikt voor andere bouwwerken. De piramide van Mycerinus is de enige van de piramiden waarvan de kalksteenlaag geheel verwijderd is.[bron?] De piramide van Chefren heeft nog wel een deel van deze kalksteenbedekking op de top en is door dat 'topje' goed herkenbaar.

De Piramide van Cheops is het enige van de zeven klassieke wereldwonderen dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.

7 januari 1998

De Mont Saint-Michel is een klein, rotsachtig getijdeneiland in Normandië, gelegen in een grote baai aan de monding van de Couesnon. Een middeleeuwse abdij bekroont het granieten massief van de Mont Saint-Michel. Op de torenspits van de abdijkerk staat sinds 1898 een beeld van de heilige Michaël dat honderdzeventig meter boven de baai uitsteekt. Het eiland ligt ongeveer een kilometer uit de kust bij de stad Avranches in Normandië. Oorspronkelijk was het over land bereikbaar bij laagwater, maar bij hoogwater was het omringd door water. Tegenwoordig loopt er een smalle brug, met pendeldienst, naar het eiland. De Mont Saint-Michel, met zijn trapstraten, is alleen toegankelijk voor voetgangers.

De geestelijke gemeenschap op de Mont Saint-Michel werd rond 700 gesticht door de heilige Aubert, bisschop van Avranches, die op de toen nog door het bos omringde berg in eenzaamheid kwam bidden. Volgens de legende zou de aartsengel Michaël verschenen zijn aan Aubert, die visioenen kreeg over een kerk op de rots. Michaël beval Aubert tot driemaal toe om op die plek een kerk op te richten; nadat Michaël hem met de vinger had aangeraakt en daarmee een gat in zijn schedel had gebrand, begon hij in 708 aan bouw van een gebedshuis op de rotspunt, dicht bij de kust.

juli 1982

Aboe Simbel is een archeologisch complex bestaande uit twee zeer grote uit de rotswanden uitgehakte Egyptische tempels in het zuiden van Egypte op de westelijke oever van het Nassermeer. De tempels behoren tot de oudste monumenten van Egypte.
De twee tempels werden in de 13e eeuw v.Chr. uit een berg gehakt op bevel van Ramses II om indruk te maken op zijn Koesjitische buren en om zichzelf en zijn koningin Nefertari te eren. In de bergtempel bevonden zich in de grote zuilenhal acht zuilen in de gedaante van Ramses II, elk bijna 10 meter hoog. De tempel was zo gebouwd dat het zonlicht op twee dagen van het jaar, op 21 februari en 21 oktober, via de ingang precies op drie van de vier in het heiligdom staande beelden viel. Alleen op Ptah, de god van de duisternis, niet; hij bleef altijd in het donker staan.   Op 22 maart 1813 werden de tempels ontdekt door de Zwitser Johann Ludwig Burckhardt. In 1815 lukte het de Engelsman William John Bankes en de Italiaan Giovanni Finati de tempel van Hathor en Nefertari binnen te komen maar door de enorme hoeveelheid zand was het onmogelijk de grotere tempel van Ramses II uit te graven. Uiteindelijk was het Giovanni Battista Belzoni die in 1817, na meer dan een maand bezig te zijn geweest het zand te verwijderen, de tempel na eeuwen als eerste kon betreden.

december 1997

Philae (plaats van afstand, het einde, of het Engel-eiland) is een voormalig eiland in de Nijl nabij Aswan en een plek van een Oud-Egyptisch tempelcomplex in zuidelijk Egypte gewijd aan de vruchtbaarheidsgodin Isis. Het lag vlak bij de Eerste Cataract tussen de twee Aswandammen. Het andere eiland bij Aswan is Elephantine.

Het complex op het voormalige eiland Philae kreeg grote bekendheid doordat het helemaal in stukken gesneden en iets verderop op het hoger gelegen eiland Agilkia werd geplaatst. De tempel stond al sinds de bouw van de lage dam in het begin van de twintigste eeuw gedeeltelijk onder water, maar dreigde door de hoge dam helemaal in het water te verdwijnen.

De oudste monumenten dateren uit de 7e eeuw v.Chr. toen farao Taharqa een altaar bouwde. Maar zij werden toen reeds op eeuwenoude structuren opgetrokken. Het meeste dateert er uit de Ptolemaeïsche en Romeinse periode.

december 1997

In 1624 werd bij het dorp Versailles een jachtslot van rode baksteen en zandsteen voor koning Lodewijk XIII opgetrokken. Zijn zoon Lodewijk XIV breidde het uit tot een reusachtig bouwwerk in een 800 hectare groot domein. De eerste architect was Louis Le Vau. In 1680, onder leiding van de architect Jules Hardouin-Mansart, werd het kasteel enorm vergroot. Het interieur werd door Charles Le Brun beschilderd.

 

Persepolis is een door Darius I gebouwde nederzetting in Iran. Oorspronkelijk heette het Parsa, Persepolis is de Griekse naam en betekent Stad van de Perzen. Anders dan deze Griekse naam doet vermoeden, was Persepolis geen stad. Bij de archeologische opgravingen in en rondom Persepolis zijn geen woonhuizen gevonden.
Persepolis bevatte twaalf bouwwerken. Het belangrijkste bouwwerk was de apadana (audiëntiehal), waar de sjahs hun audiënties hielden. Tijdens een groot feest, waarvan men aanneemt dat het gaat om het Perzische nieuwjaar (Noroez), kwamen de onderdanen van de verschillende bevolkingsgroepen 'giften' (dat wil zeggen belastingen) aanbieden aan de sjah.
Het aanbieden van de giften is afgebeeld in reliëfs op de oostelijke trappen van de apadana. Gezanten van 23 verschillende volkeren, te onderscheiden aan hun kleding en hoofdtooien, kwamen hun belastingen betalen aan de Perzische sjahs. Dat er respect voor de gasten was, is bijvoorbeeld te zien aan de hoogte van de traptreden op de grote toegangstrap: de treden zijn heel laag (ongeveer 10 cm) en breed zodat de gasten in alle waardigheid in hun prachtige kleding het paleis binnen konden komen.

april 2018

 23 juli 2013

Valletta is de hoofdstad van de republiek Malta en de zetel van de Maltese regering en het parlement. Het is de kleinste hoofdstad van de Europese Unie qua inwonersaantal. Valletta ligt op een schiereiland, omringd door twee grote natuurlijke havens. Het is een vooraf geplande stad, wat terug te zien is in het schaakbordpatroon waarin de straten zijn aangelegd. In de stad zijn vele gebouwen te vinden uit de tijd dat de Orde van Malta over het land heerste en deze is omringd met imposante vestingwerken.

 4 augustus 2006

 17 mei 2006

De megalithische tempels van Malta vormen een verzameling prehistorische tempels op de Maltese archipel waarvan de bouw teruggaat tot de periode 3600–2500 v.Chr. Archeologen menen dat deze megalithische complexen het eindresultaat zijn van plaatselijke innovaties in een proces van culturele ontwikkeling. Er kon op Malta een hele evolutie in de tempelbouw vastgesteld worden. Er wordt onder meer onderscheid gemaakt tussen de Ġgantijafase (3600–3300 v.Chr.) en de Tarxienfase (3000–2500 v.Chr.). De Maltese tempelcultuur is verdwenen omstreeks 2500 voor onze jaartelling.

De tempels zijn de oudste vrijstaande bouwsels op aarde.  Ze bestaan uit hoefijzer- of niervormige structuren van aan elkaar gebouwde apsissen. De archeologe Marija Gimbutas noemde het baarmoedervormen. Er zijn vrouwenbeeldjes gevonden in de tempels, meestal met corpulente vormen, soms gekleed in rokken.

2 augustus 2006

januari 1998

 januari 2000

Het Ħal Saflieni Hypogeum op Malta is een ondergronds complex, een hypogeum dat als begraafplaats en waarschijnlijk ook als tempel dienst heeft gedaan.

Hypogeum is Grieks en betekent "onder de aarde" . Het complex is aangelegd in de periode tussen 4000 - 2500 v. Christus en is daarmee ouder dan de Egyptische piramiden en ook ouder dan bijvoorbeeld de Minoïsche beschaving op Kreta. Het diepste punt van het hypogeum ligt 10,6 meter onder de straat. Het gehele complex omvat meer dan 500 m².

Het complex is bij toeval ontdekt in 1902.

2 augustus 2006

 april 2000

 6 januari 1998

Polonnaruwa werd de tweede koningsstad van Sri Lanka omstreeks 1070 na Christus onder koning Vijayabahu I. Polonnaruwa was beter te beschermen tegen aanvallen vanuit zowel het zuiden van India als vanuit het zuidoosten van Sri Lanka zelf.

 oktober 2003

Het complex is gebouwd door koning Kassapa I (473-491). Na zijn dood werd het een klooster. Volgens een alternatieve theorie voltooide hij het complex, dat zijn vader koning Dhatusena was begonnen. In de 14e eeuw werd het complex verlaten.

De tuinen, die door grachten zijn omgeven, zijn ommuurde terrassen waarin vele waterpartijen voorkomen. 
De citadel boven op de rots diende ook als paleis. Het is nu slechts een ruïne. In enkele cisternen werd het regenwater opgevangen. Aan de noordzijde van de rots bereikt men halverwege de steile beklimming via trappen de Spiegelwand. Hierop zijn fresco's afgebeeld van 'wolkenmaagden'. Iets hoger is het terras met de restanten van de Leeuwenpoort. De naam Sigiriya, dat 'leeuwenrots' betekent, is hieraan ontleend.

 oktober 2003

22 mei 2006

Het Mosteiro de Santa Maria de Belém, beter bekend als het Mosteiro dos Jerónimos, is een 16e-eeuws hiëronymietenklooster in Belém, een stadsdeel van de Portugese hoofdstad Lissabon.

Het is het meest opmerkelijke Portugese kloostergeheel van zijn tijd. Het wordt beschouwd als het hoogtepunt van de manuelijnse architectuur en de kerk als een van de belangrijkste hallenkerken van Europa. De bouw begon op initiatief van koning Manuel I in het begin van de 16e eeuw en zou honderd jaar duren, onder leiding van vier opeenvolgende bouwmeesters. Daarvan speelde vooral de tweede bouwmeester, João de Castilho, een beslissende rol in het welslagen van de onderneming.

april 2008

 juni 2002

november 2022

De Taj Mahal (Perzisch: تاج محل ('paleis van de kroon')) is een imposant, wit marmeren mausoleum in Agra (Uttar Pradesh). Shah Jahan, de vijfde heerser van het Mogolrijk, liet het grafmonument tussen 1632 en 1653 bouwen als laatste rustplaats voor zijn geliefde echtgenote Mumtaz Mahal, die in 1631 in het kraambed was overleden. Na de dood van Shah Jahan werden ook diens resten bijgezet in de graftombe.

juni 2002

Het Alhambra is een middeleeuws paleis en fort van de Moorse heersers van het koninkrijk Granada in Andalusië. Het bevindt zich op een heuvelachtig plateau aan de zuidoostelijke grens van de stad Granada. Het hele complex van het Alhambra heeft een enorme oppervlakte van 140.000 m².

Het uitgebreide complex werd na de verovering van het koninkrijk Granada in 1492 door het katholieke koningspaar als een zeer belangrijke buit gezien. Hun kleinzoon keizer Karel V gaf na zijn bezoek aan Granada in 1526 opdracht tot de bouw van een renaissancistisch paleis midden in het Alhambra, waarvoor een deel van het Alhambra werd afgebroken. Zijn vrouw droeg er zorg voor dat wat nu rest bleef bestaan.

 28 mei 2005

Córdoba is een stad in Andalusië en de hoofdstad van de provincie Córdoba.

Córdoba was ooit een van de belangrijkste steden ter wereld, in de 10de eeuw zelfs de op een na grootste, met een voor die tijd ongekend hoog inwonertal van rond de 500.000. Het was de hoofdstad van het middeleeuwse emiraat Córdoba, later het kalifaat Córdoba. Uit die tijd zijn talrijke monumenten overgebleven, waarvan de Mezquita het bekendste is.

De stad is de geboorteplaats van filosofen als Seneca, Averroes en Maimonides.

 27 mei 2005

Córdoba is een stad in Andalusië en de hoofdstad van de provincie Córdoba.

Córdoba was ooit een van de belangrijkste steden ter wereld, in de 10de eeuw zelfs de op een na grootste, met een voor die tijd ongekend hoog inwonertal van rond de 500.000. Het was de hoofdstad van het middeleeuwse emiraat Córdoba, later het kalifaat Córdoba. Uit die tijd zijn talrijke monumenten overgebleven, waarvan de Mezquita het bekendste is.

De stad is de geboorteplaats van filosofen als Seneca, Averroes en Maimonides.

 27 mei 2005

Córdoba is een stad in Andalusië en de hoofdstad van de provincie Córdoba.

Córdoba was ooit een van de belangrijkste steden ter wereld, in de 10de eeuw zelfs de op een na grootste, met een voor die tijd ongekend hoog inwonertal van rond de 500.000. Het was de hoofdstad van het middeleeuwse emiraat Córdoba, later het kalifaat Córdoba. Uit die tijd zijn talrijke monumenten overgebleven, waarvan de Mezquita het bekendste is.

De stad is de geboorteplaats van filosofen als Seneca, Averroes en Maimonides.

 27 mei 2005

december 1993

18 mei 2006

De Kathedraal van Burgos is een rooms-katholieke kathedraal, toegewijd aan Maria. De bouw van de kathedraal begon in 1221 in opdracht van Ferdinand III van Castilië. Negen jaar later werd de kerk in gebruik genomen, maar de bouw duurde met tussenpozen voort tot 1567, waarmee deze in totaal ruim 330 jaar duurde.
 


 

13 juli 2016

Park Güell is een uitgestrekt stadspark in Barcelona in het stadsdeel Gràcia in het noordoosten met een oppervlakte van 15 ha met dichte dennenbossen, lanen met palmen en een door bomen omzoomd plein. Een bonte bank (een reuzenslang) kronkelt door het park (het aards paradijs) als rendez-vousplaats (de appel).

Tot rond 1950 was het park twee hectare groter, bronnen noemen 17,2 ha. Toen Antoni Gaudí met de aanleg begon, trof hij er een braakliggend terrein zonder water of vegetatie aan. De tot de adelstand verheven industrieel Eusebi Güell gaf Gaudí in 1900 de opdracht voor de aanleg van een tuindorp of woonwijk. Dit werd geen succes: er werden twee huizen gebouwd en ook verkocht. In een van die huizen trok Gaudí in. Barcelona toonde als stad geen interesse voor dit megaproject.

Gaudí nam de opdracht aan om zijn idee over een op de natuur geïnspireerde architectuur vorm te geven. Hij dacht aan een recreatiepark, terwijl Güell aan een tuinstad dacht. Güell deed inspiratie op tijdens zijn buitenlandse reizen, waarbij hij de Engelse landschapstuinen en de romantische tuinarchitectuur bewonderde, vandaar het Engelse "park".

16 april 2006

Casa Milà (1906-1912) is een appartementengebouw van architect Antoni Gaudí en het is een van zijn bekendste werken. Het gebouw werd opgetrokken onder het mecenaat van de adellijke familie Milà. Casa Milà ligt aan de Passeig de Gràcia (Paseo de Grácia) in Barcelona. De buitenmuren zijn golvend uitgevoerd.

Het gebouw wordt ook La Pedrera genoemd, wat Catalaans is voor De Steengroeve. Die naam slaat op het uiterlijk van het gebouw en had oorspronkelijk een pejoratieve betekenis, omdat het gebouw aan geen van de toen geldende architecturale normen voldeed.

16 april 2008

De Sagrada Família, voluit Basílica i Temple Expiatori de la Sagrada Família, is een basiliek in aanbouw naar een ontwerp van Antoni Gaudí. De naam betekent 'Basiliek en Boetetempel van de Heilige Familie'. 
Sinds het leggen van de eerste steen in 1882 wordt bijna voortdurend aan de kerk gebouwd. Alleen gedurende de Spaanse Burgeroorlog heeft de bouw enkele jaren stilgelegen. De verwachte opleveringsdatum was 2026, maar door de Coronapandemie liep de bouw vertraging op, waardoor de einddatum onduidelijk werd.  De bouwdirectie houdt het erop dat het gebouw "klaar zou kunnen zijn ergens in het eerste derde van de 21ste eeuw".  De snelheid waarmee de bouw vordert, is voor een groot deel afhankelijk van de giften die bezoekers binnenbrengen. De bouw duurt zo lang, dat eerder voltooide gedeelten al weer gerenoveerd moeten worden. Dit was overigens niet ongebruikelijk bij de bouw van kerken van dit formaat. Hoewel de kerk nog niet klaar is, werd zij op 7 november 2010 door paus Benedictus XVI tot basiliek gewijd.

15 april 2006

Casa Batlló, gelegen aan de Passeig de Gràcia in Barcelona is een Spaans gebouw van de modernistische architect Antoni Gaudí. Het is gebouwd in 1877. Het pand werd door hem verbouwd tussen 1904 en 1906 voor de textielmagnaat Josep Batlló i Casanovas.

Net als bij het even verderop aan dezelfde straat gelegen Casa Milà is hier niets hoekig: alles is golvend en afgerond net als de golven van de zee. De voorgevel is bedekt met mozaïek die doet denken aan de schubben van een draak. Het interieur van het huis bevat een lichtkoker die bezet is met tegels en blauw keramiek. De zuilen op de gelijkvloerse verdieping lijken wel de poten van dinosaurussen en het golvende dak van mozaïek de ruggengraat van een enorm monster. De balkons lijken enorme kaken van zeedieren, die als het ware uit de zee ontspringen. Het centrale thema is van de drakendoder Sint-Joris.

Sinds 1995 is Casa Batlló het eigendom van de familie Bernat. In 2003 heeft de familie het pand, wegens bedrijfsverliezen, met een hypotheek moeten belasten. De geschatte waarde van dit pand bedraagt zo'n 70 miljoen euro.

16 april 2006

Het nationaal park Iguazú (Spaans: Parque Nacional del Iguazú) is een groot natuurpark in het noorden van de Argentijnse provincie Misiones, vlak bij het drielandenpunt tussen Brazilië, Paraguay en Argentinië, waar de rivieren de Paraná en de Iguaçu samenvloeien. In het noorden grenst het aan het Braziliaanse nationaal park Iguaçu. Beide namen zijn afgeleid van de Guaraní woorden í (water) en guazú (groot).

11 juli 2023

Quseir Amra behoort tot de zogenoemde 'woestijnkastelen' door de dynastie van de Omajjaden gebouwd ten oosten en zuiden van Amman. Het gebouw dateert waarschijnlijk uit de periode 711 - 715 en is tijdens de regering van kalief Walid I gebouwd, vermoedelijk door de latere kalief Walid II . De schilderingen zijn mogelijk van een latere datum en werden dan tussen 730 en 740 aangebracht.

Alois Musil herontdekte Quseir Amra in 1898.  Wat overblijft is de hamam van wat eens een jachtpaviljoen was, bestemd als buitenverblijf voor de kalief en zijn familie.

augustus 2000

 oktober 2004

Byzantium was een oorspronkelijk Griekse stad, gesticht door kolonisten uit Megara in 667 voor Christus. Volgens de legende noemden zij de stad Byzantion naar hun koning Byzas. Byzantium is de gelatiniseerde versie van deze naam. Lange tijd was Byzantium een welvarende Griekse stadstaat totdat ze door de Macedoniërs werd veroverd. Toen Macedonië enkele eeuwen later werd verslagen door de Romeinen werd ze een belangrijke stad in het Romeinse Rijk.

De stad stelde zich aan de zijde van Pescennius Niger in diens strijd om de Romeinse keizerstroon, en werd van 193-195 belegerd door diens rivaal Septimius Severus. De stad werd ernstig beschadigd in deze belegering, maar Septimius Severus, nu keizer, herbouwde de stad en zij herwon snel haar vroegere welvaart.

september 2011

Byzantium was een oorspronkelijk Griekse stad, gesticht door kolonisten uit Megara in 667 voor Christus. Volgens de legende noemden zij de stad Byzantion naar hun koning Byzas. Byzantium is de gelatiniseerde versie van deze naam. Lange tijd was Byzantium een welvarende Griekse stadstaat totdat ze door de Macedoniërs werd veroverd. Toen Macedonië enkele eeuwen later werd verslagen door de Romeinen werd ze een belangrijke stad in het Romeinse Rijk.

De stad stelde zich aan de zijde van Pescennius Niger in diens strijd om de Romeinse keizerstroon, en werd van 193-195 belegerd door diens rivaal Septimius Severus. De stad werd ernstig beschadigd in deze belegering, maar Septimius Severus, nu keizer, herbouwde de stad en zij herwon snel haar vroegere welvaart.

september 2011

Byzantium was een oorspronkelijk Griekse stad, gesticht door kolonisten uit Megara in 667 voor Christus. Volgens de legende noemden zij de stad Byzantion naar hun koning Byzas. Byzantium is de gelatiniseerde versie van deze naam. Lange tijd was Byzantium een welvarende Griekse stadstaat totdat ze door de Macedoniërs werd veroverd. Toen Macedonië enkele eeuwen later werd verslagen door de Romeinen werd ze een belangrijke stad in het Romeinse Rijk.

De stad stelde zich aan de zijde van Pescennius Niger in diens strijd om de Romeinse keizerstroon, en werd van 193-195 belegerd door diens rivaal Septimius Severus. De stad werd ernstig beschadigd in deze belegering, maar Septimius Severus, nu keizer, herbouwde de stad en zij herwon snel haar vroegere welvaart.

september 2011

Byzantium was een oorspronkelijk Griekse stad, gesticht door kolonisten uit Megara in 667 voor Christus. Volgens de legende noemden zij de stad Byzantion naar hun koning Byzas. Byzantium is de gelatiniseerde versie van deze naam. Lange tijd was Byzantium een welvarende Griekse stadstaat totdat ze door de Macedoniërs werd veroverd. Toen Macedonië enkele eeuwen later werd verslagen door de Romeinen werd ze een belangrijke stad in het Romeinse Rijk.

De stad stelde zich aan de zijde van Pescennius Niger in diens strijd om de Romeinse keizerstroon, en werd van 193-195 belegerd door diens rivaal Septimius Severus. De stad werd ernstig beschadigd in deze belegering, maar Septimius Severus, nu keizer, herbouwde de stad en zij herwon snel haar vroegere welvaart.

september 2011

Byzantium was een oorspronkelijk Griekse stad, gesticht door kolonisten uit Megara in 667 voor Christus. Volgens de legende noemden zij de stad Byzantion naar hun koning Byzas. Byzantium is de gelatiniseerde versie van deze naam. Lange tijd was Byzantium een welvarende Griekse stadstaat totdat ze door de Macedoniërs werd veroverd. Toen Macedonië enkele eeuwen later werd verslagen door de Romeinen werd ze een belangrijke stad in het Romeinse Rijk.

De stad stelde zich aan de zijde van Pescennius Niger in diens strijd om de Romeinse keizerstroon, en werd van 193-195 belegerd door diens rivaal Septimius Severus. De stad werd ernstig beschadigd in deze belegering, maar Septimius Severus, nu keizer, herbouwde de stad en zij herwon snel haar vroegere welvaart.

september 2011

april 2000

Oviedo werd gesticht door Fruela I van Asturië op 25 november 761. Volgens de legende was hij met zijn gevolg op jacht en zocht een plek om een stad te bouwen, dichter bij het jachtgebied. Hij vroeg aan zijn kompanen: "Waar moeten we een stad bouwen?". Die antwoordden toen Ubi edo, "waar en hoe". Zo was de naam van de stad geboren. Alfons II van Asturië verplaatste de hoofdstad van het koninkrijk Asturië naar Oviedo op een niet nader bepaald tijdstip, maar dit was vóór het jaar 812. De stad werd uitgebreid met paleizen, kerken en andere bouwwerken. Het geheel werd omgeven door een stadsmuur waarvan slechts kleine delen nog zichtbaar zijn.

7 juli 2016

Tussen 1050 en 1250, tijdens de reconquista verschoof de grens van de christelijke koninkrijken op het Iberisch Schiereiland naar het zuiden ten koste van het grondgebied in handen van de islamitische Moren.  Het veroverde gebied was dunbevolkt en een migratiestroom werd op gang gebracht om de nieuwe veroveringen in ontwikkeling te brengen. Aan het einde van de 11e eeuw nam Alfons VI van León hiertoe belangrijke initiatieven. Ávila werd in 1087 opgericht.  Het werd een bestuurscentrum ook om de herbevolking te stimuleren en het was een defensief bolwerk tegen Moorse aanvallen en kon ook als uitvalsbasis fungeren voor toekomstige aanvallen tegen de Moren.
 

3 juli 2016

Segovia is een Spaanse stad in het zuidelijke deel van autonome regio Castilië en León en hoofdstad van de gelijknamige provincie Segovia. De oude stad ligt boven op een rots waar de rivieren de Eresma en Clamores samenkomen aan de voet van de Sierra de Guadarrama.
Het hooggelegen deel van de stad is geheel ommuurd. In de stad zijn veel Romeinse en middeleeuwse monumenten te zien. Het Romeinse aquaduct van Trajanus, uit de 1e eeuw, loopt circa 28 meter hoog door een deel van het centrum. De constructie bestaat uit 160 bogen, deels in twee verdiepingen, gebouwd van 24.000 granieten blokken. De lengte van het aquaduct is 728 m, en maakte deel uit van de 16 km lange waterleiding tussen Ríofrío en Segovia. 

2 juli 2016

Petra is een historische stad in Jordanië. Petra (Πέτρα) was de Griekse naam van de hoofdstad van de Nabateeërs. De Nabateeërs zelf noemden de stad Raqmu. De plaats is werelderfgoed en gelegen in een dal in de heuvels. Ze is vooral bekend vanwege de in de rotsen uitgehakte graftombes. Vrijwel alle gebouwen die er ooit stonden zijn nu ruïnes.

De bloeitijd van de plaats is te danken aan de handelsroute voor wierook vanuit het 1600 km zuidelijker gelegen Jemen naar Perzië, Syrië en de Griekse en Romeinse rijken. Petra was daarnaast een knooppunt voor andere handelsroutes. De belastingopbrengsten van de handelaars maakten de heersers van Petra schatrijk en dat is te zien is aan de luxe gebouwen en grafmonumenten. Rond het begin van de jaartelling woonden in Petra naar schatting 25.000 mensen.

augustus 2000

Beaumaris Castle werd gebouwd als onderdeel in de campagne van Koning Edward I tot het veroveren van Noord-Wales. Het kasteel werd ontworpen door James of St. George en de bouw begon in 1295, maar het kasteel werd nooit afgemaakt.  Beaumaris Castle wordt door sommigen beschouwd als het architectonisch perfecte kasteel in Brittannië.

 27 juli 1997

Caernarfon Castle (Welsh: Castell Caernarfon) is een kasteel dat werd gebouwd in Caernarfon, Gwynedd, Wales door koning Edward I na zijn verovering van Gwynedd in 1283.

Sinds 1911 vindt in Caernarfon Castle de investituur plaats van een nieuwe Prins van Wales. Daarvoor gebeurde dat in Londen in het Paleis van Westminster. De latere Edward VIII was de eerste die voor deze plechtigheid naar Wales kwam. Ook Charles III werd in 1969 in Caernarfon Castle geïnstalleerd.

26 juli 1997

Conwy Castle (Welsh: Castell Conwy) is een kasteelruïne, gebouwd in 1283-1289 als onderdeel van koning Eduard I van Engelands tweede campagne in Noord-Wales. De bouw kostte £15.000, het grootste bedrag dat Eduard aan zijn Welshe kastelen heeft besteed tussen 1277 en 1304.

Het kasteel is nooit belegerd tot de burgeroorlog en sporadisch gebruikt in de 14e eeuw. Eduard heeft hier slechts een keer een kort tijd verbleven, hij was gevangengenomen tijdens de Welshe opstand van 1294. Zijn eerste vrouw en koningin Eleonora van Castilië stierf in 1290, maar zij verbleef meestal in het buitenland en zij kan het kasteel alleen in aanbouw gezien hebben. In 1301 kwam de toekomstige troonopvolger Eduard II naar het kasteel en verbleef er een paar maanden. In 1665 werd al het hout, ijzer en lood uit het kasteel gehaald door William Milward in opdracht van de derde Lord Conway.

 24 juli 1997

Fatehpur Sikri (Stad van de overwinning gelegen bij Sikri) is een stad en gemeente in het district Agra van de Indiase staat Uttar Pradesh. Het was de hoofdstad van het Mogolrijk van 1571 tot 1585, en werd gebouwd door de Mogolheerser Akbar de Grote in rotsachtig gebied op 37 km ten westen van de stad Agra in Uttar Pradesh, India. Omdat het een ceremoniële hoofdstad was, werd de stad nooit versterkt. Fatehpur Sikri is uniek in zijn opzet en architectuur. Men neemt aan dat de stad de persoonlijkheid en principes van Akbar uitdrukken.

De keizer bouwde de stad ter ere van de moslim soefi-heilige Salim Chishti. Akbar had nog geen troonopvolger maar Salim Chishti voorspelde dat hij nog drie zonen zou krijgen. De voorspelling kwam inderdaad uit. De oudste zoon was prins Salim, de latere keizer Jahangir. Akbar begon de bouw in Sikri, het dorpje vlak bij de plek waar de heilige voor zijn dood gewoond had in 1571. Akbar liet er voor Salim Chishti een mooi mausoleum bouwen.

Een zeer bijzonder gebouw is het Ibadat Khanna (huis van aanbidding), waar sinds 1580 onder leiding van keizer Akbar interreligieuze dialogen werden gehouden. Vanaf 1582 deden ook de christenen mee, vertegenwoordigd door enkele rooms-katholieke jezuïeten. Het Ibadat Khanna was waarschijnlijk tegelijkertijd de Diwan-i-Khass (lett.: zaal voor privé-audiënties). Het duurde vele jaren om Fatehpur Sikri te bouwen, maar in 1585, slechts enkele jaren nadat het voor het eerst werd bewoond, werd de stad alweer verlaten wegens een tekort aan drinkwater. Dit werd veroorzaakt door de hoge, rotsachtige gronden waarop Fatehpur Sikri gebouwd was.

juni 2002

De Giant's Causeway is een rotsformatie aan de noordoostkust van Noord-Ierland (Bushmills), die bestaat uit zo'n 40.000 basaltzuilen. De rotsen zouden zijn ontstaan bij een vulkaanuitbarsting, zo'n 60 miljoen jaar geleden. De locatie is de meest bezochte toeristische attractie van Noord-Ierland.

 

1 augustus 2012

De naam van de stad tijdens de Romeinse tijd was Ebora Cerelis en later Liberalitus Julia Ebora. In 414 werd Évora door de Visigoten op de Romeinen veroverd. In ca. 714 werd de stad veroverd door de moslims van Al-Andalus onder Musa ibn Nusayr, die het Yabura noemden. Tijdens een expeditie in 913 van Ordoño II van León, toen koning van Galicië, werd de moslimbevolking uitgemoord, inclusief de gouverneur in de moskee. In de 12e eeuw vormde de stad met Beja de taifa Beja en Évora tot aan de verovering van Almohaden uit Marokko in 1150. De Portugezen namen de stad in 1159 kortstondig in en verloren het in 1161 wederom aan de moslims. De Portugese krijgsheer Geraldo Geraldes "Zonder angst" nam de stad tijdens een verrassingsaanval in september 1165 in, waarna Évora in 1166 aan koning Afonso I kwam.
 

4 april 2008

De Dom van Trier (Dom St. Peter) is de kathedraal van Trier en de oudste bisschopskerk van Duitsland. Hij gaat in de kern terug op een Romeinse basilica die vanaf 326 werd gebouwd door de Romeinse keizer Constantijn de Grote. In de 11de eeuw kreeg de dom zijn huidige westfaçade, die de Salische stijl vertegenwoordigt.

zomer 2009

De Basilica van Constantijn is een Romeinse basilica in de Duitse stad Trier. Het uit baksteen opgetrokken bouwwerk kwam waarschijnlijk omstreeks 310 tot stand, tijdens de regeringsperiode van keizer Constantijn de Grote. Aanvankelijk deed het dienst als ontvangstzaal (aula) van het keizerlijk paleis; later werd het een versterkte Frankische burcht, daarna werd het onderdeel van het paleis van de aartsbisschoppen van Trier. In de 19e eeuw werd het gehavende gebouw hersteld en in gebruik genomen als kerkgebouw van de Evangelisch-Lutherse gemeente. Na de Tweede Wereldoorlog werd de bij een bombardement zwaar beschadigde basilica gerestaureerd.  De Basilica van Constantijn geldt als de grootste, intact gebleven overdekte ruimte uit heel de Romeinse oudheid, groter dan het Pantheon in Rome. Het is tevens het oudste, nog bestaande kerkgebouw van Duitsland.

zomer 2009

De Porta Nigra is een stadspoort uit de Romeinse tijd in Trier. Het bouwwerk, gedaterend uit het jaar 170, is het oudste en grootste monument van zijn soort in Duitsland.  Ze is de noordelijke poort van de stadsmuur die tussen 160 en 200 werd opgetrokken rondom het Romeinse Augusta Treverorum.  Ze bestaat uit op elkaar passende zandsteenblokken, zonder voegen. De stenen waren oorspronkelijk verbonden door ijzeren krammen, vergelijkbaar met de stenen van het Colosseum. Door verwering en roetafzetting werden de zandsteenblokken, oorspronkelijk licht van kleur, in de loop der eeuwen zwart.  In de middeleeuwen haalde men de ijzeren krammen uit de stenen, omdat metaal kostbaar was. De talrijke uitsparingen in de stenen van de muren getuigen nog van deze roof. Ook de stenen zouden geroofd geweest zijn, net als bij de andere poorten van de stadsmuur, ware het niet dat er in het begin van de 11e eeuw de Griekse kluizenaar Simeon in de ruïnes van de poort was komen wonen.

26 juli 2009

Stonehenge is een megalithisch monument uit de Jonge Steentijd, dicht bij de plaats Amesbury in het Engelse graafschap Wiltshire en ongeveer 13 kilometer ten noordwesten van Salisbury op de Salisbury Plain. Bij een datering uit 2007 is de bouw van Stonehenge bepaald op 2300 voor Christus, 300 jaar later dan tot dan toe werd aangenomen.

23 juni 2014

Bij het dorp Avebury in Wiltshire liggen de neolithische stenen cirkels en henge van Avebury. De stenen cirkels en henge van Avebury werden 5000 jaar geleden gebouwd. Avebury bestaat uit twee kleine stenen cirkels, eromheen een grotere stenen cirkel, de drie stenen cirkels zijn weer omgeven door een aarden wal en een droge sloot, een 'henge'. Het geheel heeft een doorsnede van ongeveer 420 meter. De buitenste stenen cirkel van Avebury is de grootste stenen cirkel van Groot-Brittannië en voor zover bekend, de grootste stenen cirkel ter wereld. De grote stenen cirkel van Avebury heeft een diameter van ongeveer 331 meter. Hoewel de staande stenen van Avevury kleiner zijn, is het geheel in doorsnee veel groter dan Stonehenge. Volgens schattingen bestonden de stenen cirkels van Avebury uit 247 megalieten. Van de buitenste stenen cirkel van Avebury bestaan nog 27 megalieten. Het dorpje Avebury ligt in de stenen cirkels en henge van Avebury. In het verleden zijn voor de bouw van het dorp Avebury stenen van de cirkels gebruikt. De zwaarste megaliet van Avebury is de 'Swindon Stone'. Vanaf Avebury lopen de Beckhampton Avenue en West Kennet Avenue. Voor de bouw van de avenues van Avebury werden ongeveer 400 stenen gebruikt, nu is daarvan een groot aantal verdwenen.

 

20 juli 2014

Silbury Hill is een heuvel bij het dorpje Avebury in Wiltshire, Groot-Brittannië. De heuvel ligt naast de Bath Road, ongeveer 10 km ten westen van de stad Marlborough. Silbury Hill ligt niet ver van de neolithische monumenten van Avebury en West Kennet Long Barrow. Silbury Hill is de grootste door mensen gebouwde prehistorische heuvel in Europa. Ondanks opgravingen en eeuwen van studie blijft Silbury Hill een van de meest raadselachtige neolithische monumenten. Het werkelijke doel van Silbury Hill is onbekend, men vermoedt een verband met de andere neolithische monumenten in Wiltshire. Waarschijnlijk werd Silbury Hill gebruikt voor religieuze ceremonies. Op de grond heeft de 40 meter hoge Silbury Hill een doorsnee van 167 meter, op de top 30 meter. Uit onderzoek blijkt dat er kort na elkaar drie bouwfasen waren, de eerst fase uit ongeveer 2660 v.Chr. bestaat uit plaggen, door houten staken bijeen gehouden. De tweede bouwfase bestaat uit lagen kalksteen, door klei gescheiden, de kalksteen kwam uit een rond de heuvel gegraven gracht. Bij de derde bouwfase werd deze gracht gevuld en een nieuwe gracht gegraven, de kalksteen hieruit werd gebruikt om Silbury Hill verder op te bouwen, de heuvel heeft een helling van 60 graden, behalve onder de top. De opbouw van Silbury Hill laat zien, dat prehistorische bouwers verstand hadden van grondstructuren. Silbury Hill mag alleen van een afstand worden bekeken en niet beklommen worden. Silbury Hill verheft zich majestueus boven het lanschap van het Engelse Wiltshire.

 

20 juli 2014

Het nationaal park Iguaçu is een groot natuurpark in het zuidwesten van de Braziliaanse staat Paraná, vlak bij het drielandenpunt tussen Argentinië, Paraguay en Brazilië, waar de rivieren de Paraná en de Iguaçu samenvloeien. In het zuiden grenst het aan het Argentijnse nationaal park Iguazú. Beide namen zijn afgeleid van de Guaraní woorden í (water) en guazú (groot). Nabij het park ligt de op een na grootste stuwdam ter wereld, de Itaipudam, gevoed door de Paraná rivier.

 

11 juli 2023

De Akropolis van Athene (Nieuwgrieks: Ακρόπολη Αθηνών Akrópoli Athinōn; Oudgrieks: ἡ Ἀκρόπολις τῶν Ἀθηνῶν hē Akropolis tōn Athēnōn) is de stadsburcht van het Oude Athene die in de vijfde eeuw v.Chr. herbouwd is als een complex van heiligdommen. Ook tegen de flanken ervan bevinden zich diverse antieke gebouwen. De akropolis ligt op een 156 meter hoge tafelberg in het centrum van de moderne hoofdstad Athene.

28 oktober 2009

Iets voor het begin van de jaartelling werd het legioenkamp Vetera aangelegd op een strategisch belangrijke plaats, namelijk tegenover de monding van de Lippe in de Rijn. De stad werd in 98 gesticht op de plaats waar zich tevoren reeds een nederzetting van de inheemse bevolking bevond. Keizer Trajanus gaf de stad burgerrechten en zijn naam. Vandaar de toenmalige benaming Colonia Ulpia Traiana. De stad was aangelegd zoals de meeste Romeinse steden: op het tekenbord ontworpen in een rasterpatroon, omgeven door een hoge muur met poorten en torens. Daarachter lagen woonhuizen, tempels, bestuurs- en badgebouwen, en een groot amfitheater. De stad besloeg 73 hectare en was een van de centrale steden in de Romeinse provincie Germania Inferior. Er leefden ongeveer 10.000 mensen van Gallische en Germaanse afkomst. Voor de oostelijke stadsmuur lag een grote haven aan een zijarm van de Rijn. De haven reikte tot voor de kleine havenpoort bij de huidige ingang van het park.

Xanten

Blenheim Palace is een groot woonpaleis in Woodstock, in het Engelse Oxfordshire. Het is gebouwd voor John Churchill, de eerste hertog van Marlborough, tijdens de regering van koningin Anne als beloning voor zijn militaire verdiensten, in het bijzonder voor de overwinning in de Slag bij Blenheim op 13 augustus 1704. Het Franse leger werd daar verslagen door de troepen van de Liga van Augsburg.

Het paleis is een ontwerp van John Vanbrugh. In 1874 werd hier de beroemde nazaat van de eerste hertog van Marlborough geboren, Winston Churchill. In het paleis is aan hem een permanente tentoonstelling gewijd

april 2001

De stad werd in 1873 gevormd door het samenvoegen van Boeda en Óbuda op de westelijke oever van de Donau met Pest op de oostelijke oever. Vóór 1873 noemde men de steden gezamenlijk Pest-Boeda.

september 2009

Het Koninklijk Paleis van Sevilla is een koninklijk paleis in de Spaanse stad Sevilla. Alcázar is een Spaans woord voor (versterkt) kasteel, afgeleid van het Arabische القصر, al-qasr, dat "vesting", "slot" of "paleis" betekent.  Het paleiscomplex is waarschijnlijk het oudste koninklijk paleis van Europa dat nog steeds als zodanig in gebruik is. Het is een van de beste voorbeelden van Mudéjar-architectuur, een bouwstijl in het door de christenen heroverde Spanje die sterk beïnvloed was door de voorgaande Moorse cultuur.

Oorspronkelijk stond op de plek van het Alcázar een Romeins en later Visigotisch fort. In 913 gaf Abd-ar-Rahman III, de eerste kalief van Al-Andalus, opdracht tot de bouw van een kasteel op de plek. In de 11e eeuw liet Al-Moetamid, de laatste koning van de Abbadiden-dynastie, het kasteel uitbreiden tot een paleis met de naam Al-Moewarak. Na de overwinning van Alfons X van Castilië op de Moren in de 14e eeuw liet Alfons het paleis verder uitbreiden. Koning Peter I van Castilië gaf opdracht tot de bouw van een nieuw paleis op de locatie. De bouw van deze Alcázar begon in 1364. Peter gebruikte veel Moorse bouwmeesters, die het rijk versierde paleis een duidelijk Moorse stijl gaven. Het Alcázar werd verder uitgebreid door latere koningen.

25 mei 2005

De Kathedraal van Sevilla (Catedral de Santa María de la Sede) is een grote gotische kathedraal in de Spaanse stad Sevilla en de hoofdkerk van het aartsbisdom Sevilla. De kathedraal is gebouwd in de vorm van een vijfbeukige kruiskerk met kapellen en is van binnen 127 meter lang, 83 meter breed en 43 meter hoog. Daarmee is het na de Sint-Pietersbasiliek in Rome en de St Paul's Cathedral in Londen het grootste kerkgebouw van Europa en tevens het grootste gotische kerkgebouw ter wereld. De Giralda, de 104,5 meter hoge klokkentoren van de kathedraal, is het waarmerk van de stad Sevilla. De kathedraal van Sevilla heeft een uitzonderlijk rijke inventaris.
De kathedraal is gebouwd op de plaats waar voorheen de Moorse hoofdmoskee van de stad stond. Deze werd in de twaalfde eeuw door de Almohaden gebouwd en deed na de christelijke verovering van Sevilla in 1248 aanvankelijk dienst als kathedraal. In 1401 werd besloten tot de bouw van een gigantische nieuwe kathedraal in gotische stijl. De bouw begon een jaar later aan de westzijde; vanaf 1432 kwam het oostelijke deel tot stand. De bouw werd afgesloten in 1506. Van de oorspronkelijke moskee bleven enkele onderdelen grotendeels gespaard, met name de voorhof (Patio de los naranjos ofwel Sinaasappelhof) met de fraai bewerkte Puerta del Perdón, en de minaret (de tegenwoordige Giralda). Gotische portalen zijn de twee zijportalen in de westgevel en de Puerta de las Campanillas en de Puerta de los Palos aan de oostzijde.

25 mei 2005

De stad werd in de 1e eeuw gesticht door de Romeinen rond de thermen. De Romeinen bouwden een stenen reservoir rond de Heilige Bron om de baden van warm water te voorzien. Oorspronkelijk lag het reservoir in de openlucht, maar later werd het ingesloten in een groot gebouw en overkapt. Hierdoor zijn de tempel en de thermen deels bewaard gebleven. De tempel werd gewijd aan Sulis Minerva. "Minerva is de beschermgodin... in haar tempel zullen de eeuwige vlammen nooit wit worden tot as...". (Solinus 3e eeuw na Christus). . In de oostelijke muur was een overloop gebouwd, waardoor het overtollige water via de afvoer naar de rivier de Avon kon weglopen. Het water stroomt er nu nog steeds doorheen.

In de middeleeuwen werd Bath een belangrijk centrum voor de productie van wol. Ook de religieuze invloed van de stad groeide tussen 1091 en 1206. Er werd een kathedraal gebouwd, die echter in 1495 verwoest werd.  In de 18e eeuw werd Bath een moderne badplaats, goed bezocht door het rijkere deel van de bevolking.  In deze periode onderging de stad ingrijpende veranderingen op het gebied van de architectuur. Nog altijd is de neoclassicistische bouwstijl sterk aanwezig in het stadsbeeld.  Op 25-27 april 1942 werd Bath zwaar gebombardeerd door de Luftwaffe, die in de zgn. Baedeker blitz wraak nam op het bombardement van Lübeck door de RAF. De inwoners dachten eerst dat de bommenwerpers op weg waren naar Bristol en namen geen maatregelen. Daardoor vielen er 417 doden. Het kostte de stad twintig jaar om de schade te herstellen.

20 juli 2014 - augustus 2016

Lübeck werd in de 8e eeuw als Liubice door Abodriten of andere Slaven gesticht, en was een poos lang de zetel van de vorsten van de Abodriten, die meestal uit de familie der Nakoniden kwamen. Hun burcht lag waar de Schwartau uitstroomt in de Trave.  De stad werd in 1138 platgebrand, maar in 1143 door Adolf II van Schauenburg en Holstein op een heuvel Bucu (tegenwoordig de Burgwall) weer opgebouwd. Na een nieuwe stadsbrand in 1157 bouwde de Saksische hertog Hendrik de Leeuw de stad in 1159 opnieuw op, om een basis te vormen voor de handel met Kooplieden van Gotland (de zgn. Gotlandvaarders).

23 augustus 2014

De Verboden Stad was de plaats van waaruit de Chinese keizers van de Ming- en de Qing-dynastie hun rijk bestuurden. De in Beijing gelegen stad werd gebouwd en voltooid onder de keizer Yongle, in 1422.  Yongle pakte de wederopbouw groots aan. Hij liet verschillende paleizen bouwen en zo ontstond de Purperen Verboden Stad, zoals de volledige Chinese naam luidt. De Verboden Stad verving de residentie Minggugong in de oude hoofdstad Nanjing.

Het complex is verdeeld in een Binnenhof en een Buitenhof. Het Buitenhof bestaat uit de paviljoenen Tai He, Zhong He en Bao He. Daarbij staan de zij-paviljoenen Wen Hua en Wu Ying, waar de keizer belangrijke besprekingen hield. In het Binnenhof bevinden zich de paleizen Qian Qing Gong en Kun Ning Gong, met daarnaast nog enkele paviljoenen en zes kleine paleizen aan de west- en de oostkant.

In de volksmond wordt het paleiscomplex nu aangeduid als Gugong (Keizerlijk Paleis). De meeste gebouwen die nu te zien zijn, dateren uit de 18e eeuw.

31 mei 2007

April 2000

Qin Shi Huangdi wist gedurende zijn relatief korte bewind grote koninkrijken rondom de Gele Rivier in China te verenigen tot één rijk en wordt daarom gezien als de eerste keizer van China.

Bij de bouw van zijn mausoleum werden naar schatting zo'n 700.000 arbeiders ingezet, ruim twee keer zoveel als bij de Chinese Muur. Met de bouw werd reeds in het eerste jaar van Qin Shi Huangdi's dynastie aangevangen. Het is onderdeel van een ommuurd stuk land met talrijke gebouwen. Het mausoleum ligt als een paleis onder een grafheuvel, die nu 75 meter hoog is. Het graf moet toentertijd indrukwekkend zijn geweest. De grafheuvel, die oorspronkelijk 115 meter hoog was en begroeid met gras en bomen, werd omringd door 10 tot 12 meter dikke muren. Binnen deze muren stonden ooit tempels, zalen en bestuurlijke gebouwen. Het geheel besloeg meer dan 2,5 km², en er zijn meer dan 400 putten met grafgeschenken opgegraven.

Wonderbaarlijk genoeg is de tombe waarin Qin Shi Huangdi moet liggen nooit geopend. Volgens een beschrijving van de Chinese historicus Sima Qian, uit de eerste eeuw voor Christus, was het ontwerp van het graf bedoeld als een ondergrondse weergave van het heelal. Volgens deze historische bron is de bodem vormgegeven als een kaart van het Chinese rijk. De Gele Rivier, Yangtsekiang en de oceaan zouden zijn nagebootst in kwikzilver.

2 juni 2007

Het Palace of Westminster, ook bekend onder de naam Houses of Parliament, staat aan de oever van de Theems in de Londense wijk Westminster. 
Op 20 januari 1265 vond hier de eerste bijeenkomst plaats van een Engels parlement. Met enige onderbrekingen is dit sindsdien de vergaderplaats van het parlement gebleven. Bij een grote brand in 1834 ging het grootste deel van het gebouw verloren. Na de herbouw in neogotische stijl (bouwbedrijf Grissell and Peto, waar Samuel Morton Peto een van de twee partners was; architect Augustus Welby Northmore Pugin) in 1870 betrokken het Lagerhuis en het Hogerhuis hun huidige onderkomen.

Westminster Abbey (officieel The Collegiate Church of St Peter) is een voornamelijk in gotische stijl opgetrokken kerk in Londen. Het is traditioneel de plaats waar kroningen en begrafenissen van leden van de Britse vorstenhuizen plaatsvinden. Ook vinden hier huwelijken plaats van leden van de koninklijke familie, 16 tussen 1100 en 2011, met als voorlopig laatste prins William en Catherine Middleton.

14 juli 2005

25 mei 2006

De Chinese Muur of Grote Muur is een uit aarde en stenen opgetrokken verdedigingslinie in het noorden van China. De ruim 21.000 kilometer lange muur, die in het Chinees lange muur van 10.000 li heet, moest het Chinees Keizerrijk beschermen tegen vijandelijke nomadische ruitervolkeren. Het complex strekt zich uit van Shanhaiguan, een stadswijk van Qinhuangdao aan de Golf van Bohai, tot de Jiayupas, nabij de stad Jiayuguan in de provincie Gansu. De gehele verdedigingslinie, inclusief verdedigingsgroeven van 359 kilometer en 2.232 kilometer aan natuurlijke grenzen (rivieren, heuvels en bergen), heeft een lengte van 21.196 kilometer.[
De huidige Grote Muur is grotendeels tot stand gekomen ten tijde van de Ming-dynastie (1368-1644), maar verdedigingsmuren hebben een lange historie in China. Al in de Periode van Lente en Herfst (722 v.Chr. - 481 v.Chr.) werden deze gebouwd door de talrijke staten uit die tijd. De eerste keizer van de Qin-dynastie, Qin Shi Huangdi, die China na een periode van oorlogen in 221 v.Chr. onder zijn heerschappij verenigde, versterkte bestaande muren en voegde deze samen tot een uitgestrekte verdedigingsbarrière aan de noordgrens van zijn rijk. In deze periode werden ook de karakteristieke wachttorens gebouwd van waaruit soldaten konden zien of er vijandige legers naderden. Met rooksignalen konden de wachttorens met elkaar communiceren. Ook werd het aardewerk waaruit de muur bestond, vervangen door steen. De muur is niet volledig ondoordringbaar want er bestaan tientallen poorten die gebruikt werden voor de handel met (vijandige) steppenvolken.

30 mei 2007

Canterbury Kathedraal, St Augustine's Abbey, and St Martin's Church (Verenigd Koninkrijk)

In de 15e eeuw viel Salamanca ten prooi aan de twisten tussen belangrijke adellijke families. Er stonden twee rivaliserende partijen die elk een helft van de stad bezetten, San Benedito en Santo Tomé. Door de oprichting van het Concejo de la Mesta, een soort gilde voor veehouders, wordt Salamanca belangrijker als centrum van fabricage van textiel en export van wol.

De stad heeft de oudste universiteit van Spanje, gesticht in 1218 door koning Alfonso IX,[2][3] en twee kathedralen.

Christoffel Columbus bezocht hier in 1486/87 koningin Isabella van Castilië om zijn reis naar het Westen te bepleiten.

4 juli 2016

Kandy is de hoofdstad van de Centrale Provincie en het gelijknamige district Kandy.  Het was de laatste hoofdstad van het Singalese koninkrijk Kandy voordat het hele eiland in 1815 onder Britse overheersing viel. Tot het einde van de achttiende eeuw stond de kust van Ceylon onder bestuur van de Vereenigde Oostindische Compagnie. In 1765 plunderde de VOC Kandy en dwong de Koning tot een verdrag over de volledige kust.  Kandy is voornamelijk bekend vanwege de Dalada Maligawa (Tempel van de Tand), waar een hoektand van Boeddha bewaard zou worden. In het bijbehorende museum is het verhaal op diverse schilderijen te zien. De tand zou sinds de 4e eeuw na Christus in Sri Lanka zijn, met een korte onderbreking rond 1283, toen de tand terug naar India zou zijn genomen.  Niet alleen door deze tempel, maar ook door de parade genaamd Kandy Esala Perahera, is Kandy de belangrijkste religieuze stad van Sri Lanka. Hierbij wordt de tand van Boeddha door de stad vervoerd op een olifant, maar sinds een tijd met een neptand om diefstal te voorkomen. Deze parade is in juli of augustus, gedurende een 10 dagen lang feest. De laatste dag van het feest is tijdens volle maan.

oktober 2003

Het Grande Île is een eiland in de rivier de Ill en het historische centrum van Straatsburg.

Het eiland telt vijf kerken. De bekendste daarvan is de middeleeuwse Kathedraal van Straatsburg. De kathedraal is een goed voorbeeld van gotische architectuur en beschikt met de 142 meter hoge noordertoren over een van de hoogste kerktorens ter wereld. Naast deze kathedraal bevinden zich nog de volgende kerken op het eiland: St. Thomas, St. Pierre-le-Vieux, St. Pierre-le-Jeune en St. Étienne.  Andere bezienswaardigheden zijn onder meer de overdekte bruggen over de Ill, de buurt Petite France, het Palais Rohan en het Kammerzellhuis.

27 mei 2012

In 1078 gaf Willem de Veroveraar als koning Willem I opdracht voor de bouw van de White Tower, een vierkant fort dat moest dienen ter bescherming van de Normandische veroveraars tegen aanvallen van binnen en buiten. Eerdere forten op die plaats waren voornamelijk van hout geweest, maar hij beval om zijn Tower van steen te laten maken. De White Tower dankt zijn naam aan de witte stenen, een soort kalk, die erin zijn aangebracht en aan de torens op de hoeken. Koning Richard Leeuwenhart liet de slotgracht graven, gevuld met water uit de Theems. Later werden om het fort heen extra verdedigingsmuren gebouwd en er ontstond een uitgebreid gebouwencomplex, dat eenvoudig Tower genoemd werd. Het oorspronkelijke fort stond (en staat) nu feitelijk midden in een groter kasteel.

In de 13e eeuw werd een koninklijke menagerie geopend, mogelijk al in 1204 ten tijde van koning John, en waarschijnlijk voorzien van dieren uit een eerdere menagerie uit 1125 van koning Hendrik I van Engeland uit zijn paleis in Woodstock bij Oxford. De oorsprong ervan wordt vaak gedateerd in 1235, toen Hendrik III van Engeland een huwelijkscadeau ontving, bestaande uit drie luipaarden (waarschijnlijk waren het leeuwen) van keizer Frederik II van het Heilige Roomse Rijk. In 1264 werd de menagerie verplaatst naar het bolwerk (the Bulwark), dat dan ook toepasselijk de naam Lion Tower verkreeg.

De Tower diende voor het laatst als paleis in de tijd van Jacobus I (1566-1625). Het is in de geschiedenis vooral bekend geworden als gevangenis voor met name gevangenen uit de hogere kringen. Zo zat koningin Elizabeth I een tijdlang gevangen in de Tower tijdens het bewind van haar zuster Maria Tudor. Een van de laatste gevangenen die vastzat in de Tower was Rudolf Hess tijdens de Tweede Wereldoorlog. De tweeling Ronald en Reginald Kray zat er in 1952 een paar dagen vast wegens dienstweigering.

14 juli 2005

Het klooster van Alcobaça (Portugal)

 4 april 2008

Het historische centrum van Sint-Petersburg (Rusland)

Sint-Petersburg werd op 27 mei 1703 gesticht door Peter de Grote om de oude door Ivan de Verschrikkelijke ontvolkte hanzestad Novgorod als 'venster op het Westen' te vervangen. Het werd in 1713 de hoofdstad van Rusland. De stad is niet vernoemd naar haar stichter, maar naar de apostel Petrus, de beschermheilige van de stad. Oorspronkelijk was de naam Sankt-Piter-Boerch, een imitatie van het Nederlandse "Sint-Pietersburg". Deze naam werd echter al snel veranderd in het Duitse Sankt-Peterburg, de naam die de stad gedurende haar periode als hoofdstad van het Russische Rijk droeg en na de val van het communisme opnieuw kreeg.

Bij de bouw werden vooral dwangarbeiders ingezet. Onduidelijk is hoeveel doden hierbij vielen, maar mogelijk kwamen tot 100.000 van hen om het leven bij de achttien jaar durende aanleg van de stad. De stad kreeg een Westers aanzien met onder meer zo'n veertig grachten naar Nederlands model. De stad lag in een dunbevolkt gebied, Ingermanland, dat tevoren niet door Russen, maar door Ingriërs, een aan de Finnen verwant volk, werd bewoond. Er vestigden zich veel immigranten, zowel Russen als West-Europeanen. De stad overvleugelde al snel Archangelsk als voornaamste havenstad van Rusland. Tegen het eind van Tsaar Peters regering (1725) telde de stad al ongeveer 50.000 inwoners. De stad zou tot 1918 het regeringscentrum van Rusland blijven.

25 augustus 2013

26 mei 2006

Xiva is een stad met circa 50.000 inwoners in het noordwesten van Oezbekistan. De stad ligt als oasestad in de Karakum-woestijn, niet ver van de rivier de Amu Darja. Vroeger stond de stad wisselend bekend onder namen als Chorasam (analoog aan Chorasmië en Khorasan).

Xiva is in ieder geval sinds de 5e eeuw voor Christus bewoond.  In 712 werden stad en omliggende regio veroverd door de Arabische legers en werd de islam geïntroduceerd.  In 1220 veroverde Dzjengis Khan de stad en in 1388 Timoer Lenk. Begin 17e eeuw werd Xiva hoofdstad van het reeds in 1511 gestichte kanaat Xiva, de opvolgerstaat van het historische rijk Chorasmië. De oude hoofdstad van het kanaat, Kunya-Urgench, werd in 1576 namelijk minder aantrekkelijk door een koerswijziging van de Amu Darja-rivier. In 1619 koos kan Arab Mohammed I Xiva daarop tot nieuwe hoofdstad van het kanaat. De stad werd in de geschiedenis verschillende malen verwoest; de laatste keer in 1740 door Nadir Sjah, die het kanaat korte tijd inlijfde bij zijn Perzische rijk.  Onder tsaar Paul I werd in 1796 een poging ondernomen om de stad te veroveren, maar dit mislukte. De Russische legers drongen echter steeds verder Midden-Azië binnen en op 28 mei 1873 veroverden de legers van Konstantin Petrovitsj von Kaufman de stad en maakten Xiva tot een semi-onafhankelijk protectoraat.

10 april 2019

Het plein ontstond na de grote stadsbrand van 1493. Vanaf dat moment werd de nieuwe open plek in de stad gebruikt als marktplein.  Het Russische bijvoeglijk naamwoord красный (krasnyj, krasnaja) betekende vroeger naast "rood" ook "mooi". Vanwege de aanwezigheid van de Kathedraal van de Voorbede van de Moeder Gods (ook wel Basiliuskathedraal of Pokrovkathedraal genoemd) verkreeg het plein in de 17e eeuw zijn huidige naam Mooie Plein in plaats van de oude naam Pozjar.

19 augustus 2013

De bouw van het Moskouse Kremlin staat in nauw verband met de regeerperiode van Ivan III (1462-1505) die gehuwd was met Sophia Palaeologus, een nicht van de laatste Byzantijnse keizer Constantijn XI (Byzantium). Zij woonde in Rome en was opgegroeid in de Latijnse cultuur. Dat de burcht door Italianen werd ontworpen en gebouwd wordt hierdoor verklaard.

Rond 1300 verschenen de eerste kerken van steen. Het belangrijkste gebouw uit deze periode is de Oespenski-kathedraal van de architect Aristotiles Fioravanti di Ridolfo, die zich bij de herbouw baseerde op de gelijknamige kathedraal in Vladimir. Hij was afkomstig uit Bologna en stond bekend om de kwaliteit van zijn werk. Hij bleef trouw aan het Russische model met vierkant grondplan, vijf apsissen en vijf bolvormige koepels.

19 augustus 2013

De kathedraal van Notre-Dame, Reims (Frankrijk)

De Cathédrale Notre-Dame de Reims is een kathedraal uit de 13e eeuw. Het is een van de voornaamste gotische bouwwerken van Frankrijk. De kathedraal is historisch van belang omdat hier de koningen van Frankrijk werden gekroond en de episode met Jeanne d'Arc zich hier afspeelde.  Het aantal beelden dat deze kathedraal siert is groter dan bij enige andere Europese kathedraal. Het beeldhouwwerk van de kathedraal van Reims wordt beschouwd als een belangrijk voorbeeld van middeleeuwse beeldhouwkunst. Het centrale portaal aan de westgevel is gewijd aan de maagd Maria. Vooral het beeld van de "Engel met de glimlach" is beroemd; het is het symbool geworden van de stad Reims.

Deze kathedraal werd gebouwd na de Notre-Dame van Parijs en de kathedraal van Chartres, maar vóór de kathedralen van Straatsburg, Amiens en Beauvais. Het huidige bouwwerk verving een basiliek die in 1211 door brand werd verwoest. Het bevindt zich op de plaats waar in 496 Clovis I gedoopt zou zijn. Ook latere Franse vorsten worden hier gekroond. Het gebouw werd grotendeels in de 13e eeuw voltooid, behalve de westgevel. Die werd opgericht in de 14e eeuw, nadat het schip was verlengd om aan de talrijke kerkgangers plaats te kunnen bieden. Uiteindelijk is de kathedraal voltooid in 1457. In 1481 verwoestte een brand de oorspronkelijk aanwezige vieringtoren. De huidige klokkentoren en de beide grote torens in de oostgevel zijn 15e-eeuws.

7 april 2012

De voormalige abdij van Saint-Rémi, Reims (Frankrijk)

De Abdij van Saint-Remi is een voormalige benedictijnenabdij in de Franse stad Reims, gesticht in de 6e eeuw. De romaanse abdijkerk is bewaard als de Sint-Remigiusbasiliek en in de kloostergebouwen is het Musée Saint-Remi ondergebracht. 
De basiliek werd geconsacreerd door paus Leo IX in 1049. De oudste delen zijn het middenschip en de transepten; de façade van het zuidelijke transept is de meest recente.

Er bevinden zich de relikwieën van de heilige Remigius, de bisschop van Reims die Clovis, koning der Franken, doopte op Kerstmis in het jaar 496, nadat deze zich tot het christendom had bekeerd na zijn overwinning op de Alemannen in de Slag bij Tolbiac.  Veel waardevolle objecten van de abdij werden tijdens de Franse Revolutie geroofd, maar het 12e-eeuwse gebrandschilderd glas is nog aanwezig.

december 2022

Het paleis van Tau, Reims (Frankrijk)

Het Paleis van Tau is het aartsbisschoppelijk paleis in de Franse stad Reims.  Het gebouw werd opgetrokken tussen 1498 en 1509 en gedeeltelijk herbouwd in 1675. De Franse koningen, die in de kathedraal van Reims gekroond werden, verbleven er gedurende de kroningsfeesten.

De Salle basse met zijn kruisgewelven dateert nog uit de 15e eeuw en was oorspronkelijk een crypte gewijd aan de heilige Petrus. De grote zaal (Salle du Tau), waar de koninklijke banketten gehouden werden, heeft een immense stenen haard uit de 15e eeuw. Verder bevinden zich hier medaillons met de aartsbisschoppen van Reims en 14 portretten van koningen die in Reims gekroond werden. Ook de overige ruimten in het paleis zijn rijk versierd. De kapel van het paleis heeft twee verdiepingen, waarvan de bovenste nog in gebruik is. In de kapel en de Salle du Tau hangen wandtapijten uit de 17e eeuw.

7 april 2012

De Gouden tempel van Dambulla is een complex van historische boeddhistische gebouwen die liggen bij de plaats Dambulla in Sri Lanka.

Er zijn meer dan 80 grotten in het gebied, vijf heiligdommen, vier belangrijke kloosters en vele beelden, waarvan een belangrijk deel beeltenissen van Boeddha. De wandschilderingen, die een oppervlakte van 2100 vierkante meter beslaan, omvatten afbeeldingen die laten zien hoe Boeddha tevergeefs door Mara werd uitgedaagd. Er is ook een wandschildering die het uitspreken van de Eerste Leerrede voorstelt.

Er zijn ook beelden van de hindoe-goden Vishnoe en Saman, waarmee de intrede van het hindoeïsme in Sri Lanka wordt weergegeven.

oktober 2003

Oud Rauma (Fins: Vanha Rauma) is het (grotendeels) uit hout opgebouwde stadscentrum van de Finse stad Rauma.

Het gebied omvat ongeveer 0.3 km² en telt circa 600 gebouwen. De stad Rauma breidde zich pas in de 19e eeuw uit buiten het historische centrum. De oudste gebouwen dateren uit de 18e eeuw; twee stadsbranden in 1640 en 1682 verwoestten de stad.

10 juli 2015

11 augustus 2006

Het historische centrum van Praag (Tsjechische Republiek) : het Oude Stadsplein

De oudste aanwijsbare middeleeuwse nederzetting in het gebied van de huidige binnenstad is de Praagse burcht op de heuvel Hradčany (Hradschin). Dit kasteel werd in de eerste helft van de 9e eeuw door hertog Bořivoj van het vorstenhuis van de Přemysliden gesticht. Binnen de burcht werden aan het einde van de 9e eeuw en in de loop van de 10e eeuw de eerste christelijke kerken gebouwd. In dezelfde periode bestonden nederzettingen in het gebied van de huidige wijk Malá Strana.

2 juni 2005

Het historische centrum van Praag (Tsjechische Republiek) : de Karlovbrug

De oudste aanwijsbare middeleeuwse nederzetting in het gebied van de huidige binnenstad is de Praagse burcht op de heuvel Hradčany (Hradschin). Dit kasteel werd in de eerste helft van de 9e eeuw door hertog Bořivoj van het vorstenhuis van de Přemysliden gesticht. Binnen de burcht werden aan het einde van de 9e eeuw en in de loop van de 10e eeuw de eerste christelijke kerken gebouwd. In dezelfde periode bestonden nederzettingen in het gebied van de huidige wijk Malá Strana.

2 juni 2005

Het historische centrum van Praag (Tsjechische Republiek) : de Praagse burcht

De oudste aanwijsbare middeleeuwse nederzetting in het gebied van de huidige binnenstad is de Praagse burcht op de heuvel Hradčany (Hradschin). Dit kasteel werd in de eerste helft van de 9e eeuw door hertog Bořivoj van het vorstenhuis van de Přemysliden gesticht. Binnen de burcht werden aan het einde van de 9e eeuw en in de loop van de 10e eeuw de eerste christelijke kerken gebouwd. In dezelfde periode bestonden nederzettingen in het gebied van de huidige wijk Malá Strana.

3 juni 2005

Het historische centrum van Praag (Tsjechische Republiek) : Vysehrad

De oudste aanwijsbare middeleeuwse nederzetting in het gebied van de huidige binnenstad is de Praagse burcht op de heuvel Hradčany (Hradschin). Dit kasteel werd in de eerste helft van de 9e eeuw door hertog Bořivoj van het vorstenhuis van de Přemysliden gesticht. Binnen de burcht werden aan het einde van de 9e eeuw en in de loop van de 10e eeuw de eerste christelijke kerken gebouwd. In dezelfde periode bestonden nederzettingen in het gebied van de huidige wijk Malá Strana.

3 juni 2005

Hoewel "Novgorod" letterlijk "nieuwe stad" betekent, is Veliki Novgorod een van de oudste steden van Rusland.

In Noorse saga's wordt de stad genoemd als hoofdstad van Gardariki (de Noorse benaming voor de Slavische gebieden). Vier Vikingkoningen gebruikten Novgorod als toevluchtsoord wanneer ze door vijanden werden belaagd in hun eigen gebieden; Olaf I, Olaf II, Magnus I en Harald III. De banden met de Noren waren zo goed dat slechts een aantal decennia na de heiligverklaring van Olaf II in Novgorod reeds de Sint-Olafskerk werd gebouwd.

Van alle heersers die de stad kende in die tijd was Jaroslav de Wijze het populairst, die de stad bestuurde tijdens de heerschappij van zijn vader Vladimir de Grote in Kiev. Het was Jaroslav die de eerste geschreven wetten uitvaardigde in het hele Oost-Slavische gebied. Later werden deze wetten in de Roesskaja Pravda opgenomen. Ook zou hij naar verluidt de stad een aantal vrijheden en privileges hebben vergund, die in latere eeuwen door de inwoners werden genoemd als precendenten in hun relaties met latere vorsten. Jarovslav's zoon Vladimir sponsorde de bouw van de grote Sint-Sofiakerk van Novgorod (meer correct vertaald als de Kathedraal van de Heilige Waarheid), die zich tot op heden in de stad bevindt.
 

28 augustus 2013

In het begin van de twaalfde eeuw was Vladimir slechts een verdedigingspost van het vorstendom Rostov-Soezdal. Na 1157 verplaatste de zoon van Vladimir Monomach, Joeri Dolgoroeki de hoofdstad naar Vladimir, en daarmee brak een Gouden Eeuw aan die zou duren tot de Mongoolse invasie van Rusland.  In deze periode was Vladimir een van de mooiste steden in Europa, waar talrijke kathedralen van witte steen werden gebouwd. Tegenwoordig zijn daar nog slechts drie gebouwen van over: de Moeder Gods-Ontslapingskathedraal, de Demetriuskathedraal, en de Gouden Poort.

21 augustus 2013

De geschiedenis van Soezdal gaat in ieder geval terug tot het jaar 999 (genoemd in de Novgorodcodex) of 1024 (genoemd in de Nestorkroniek). Het was de hoofdstad van verschillende Russische vorstendommen, waarvan de belangrijkste Vladimir-Soezdal was. Met het afnemen van de politieke betekenis van de stad, nam de kerkelijke betekenis van de stad toe. Er zijn verschillende kloosters, en op een gegeven moment waren er 40 kerken op 400 families.

20 augustus 2013

Bru Na Boinne (Ierland) : Knowth

Brú na Bóinne (Buik van de Boyne) is een archeologische vindplaats bij de rivier de Boyne in county Meath in Ierland. 
Het bevat een aantal neolithische bouwwerken, waaronder de grafheuvels van Newgrange, Knowth en Dowth.

juli 1996

Bru Na Boinne (Ierland) : Dowth

Brú na Bóinne (Buik van de Boyne) is een archeologische vindplaats bij de rivier de Boyne in county Meath in Ierland. 
Het bevat een aantal neolithische bouwwerken, waaronder de grafheuvels van Newgrange, Knowth en Dowth.

juli 1996

Bru Na Boinne (Ierland) : Newgrange

Newgrange (Iers: Dún Fhearghusa) is de bekendste prehistorische vindplaats van Ierland. Het is een van de graftombes (een ganggraf) van het Brú na Bóinne-complex in het landsdeel County Meath, zo'n 50 kilometer ten noorden van de stad Dublin, en werd in 1993 geplaatst op de lijst van cultureel erfgoed van de UNESCO. Volgens de resultaten van koolstofdateringen werd het bouwwerk zo'n 3200 v.Chr. gebouwd, wat het circa 600 jaar ouder maakt dan de piramides van Gizeh in Egypte, en zo'n 900 jaar ouder dan Stonehenge in Engeland. Het monument is een ganggraf.

De heuvel waarop de graftombe gelegen is, was volgens archeologen eeuwenlang een plaats van religieus en strategisch belang. Niet alleen bevinden zich op de heuvel her en der tekenen van offerlocaties, maar ook is vanaf de heuvel de wijde omtrek goed te zien. De aanwezigheid van de grafkelder is niet altijd bekend geweest. Eeuwenlang lag de grafkelder verborgen onder zand en stenen, totdat Charles Campbell, een koopman uit Dublin, in 1699 het terrein verwierf om bouwstenen voor de aanleg van wegen te winnen.

juli 1996

Humayuns tombe is een grootschalig grafmonument in Delhi dat tussen 1562 en 1571 werd gebouwd als laatste rustplaats voor de tweede heerser van het Mogolrijk, Humayun († 1556). De in rood zandsteen opgetrokken tombe ligt in het midden van een tuin, aangelegd volgens het Perzische chahar bagh-patroon.

Opdrachtgever voor de bouw van het complex was Humayuns zoon en opvolger Akbar. Hij liet het toezicht op de werkzaamheden over aan zijn moeder, Humayuns weduwe Hamida Banu Begum. Het was het eerste grote bouwproject van Akbar. Later zou hij in het dorpje Fatehpur Sikri een compleet nieuwe hoofdstad neerzetten. Met de bouw van Humayuns tombe initieerde Akbar een nieuwe fase in de Mogol-architectuur. Zijn voorgangers Babur en Humayun hadden in Panipat en Agra wel moskeeën gebouwd, naar het voorbeeld van hun Timoeridische voorgangers in Centraal-Aziatische steden als Herat en Samarkand, maar geen grafmonumenten. Wellicht wilde Akbar de macht van zijn dynastie tonen door het grote grafmonument van Sher Shah Suri bij Sasaram in Bihar (1545) te overtreffen. Deze sultan van Delhi had zijn vader Humayun uit India verjaagd, maar na twaalf jaar ballingschap in Perzië had deze zijn rijk weten te heroveren.  Een mogelijk andere inspiratie is de Gur-e Emir in Samarkand, het graf van de voorvader van de Mogoldynastie, Timoer Lenk.

Het basisidee achter Humayuns tombe, een grote tombe in een symmetrisch aangelegde tuin, werd door de latere Mogols overgenomen bij het bouwen van de grafmonumenten voor overleden heersers en andere familieleden. Het hoogtepunt in deze traditie was de Taj Mahal in Agra, gebouwd door Akbars kleinzoon Shah Jahan.

juni 2002

Buchara is een van de belangrijkste steden in het huidige Oezbekistan. Buchara telt naar schatting 234.700 inwoners.

De stad lag tot 1868 in een onafhankelijk gebied onder de naam Kanaat Buchara en later Emiraat Buchara. Daarna was de regio een gedeeltelijk autonoom deel van het Russische Rijk (als onderdeel van het generaal-gouvernement Turkestan) en de Sovjet-Unie.

13 april 2019

Qutb Minar, Qutab Minar of Qutub Minar is een van de beste voorbeelden van de islamitische architectuur in India. De toren bevindt zich in de stad Delhi en is daar een van de belangrijkste toeristische trekpleisters. De toren is 72,5 m hoog en de hoogste stenen toren van India.

De bouw van de toren begon in 1193 onder Qutb-ud-din Aybak, de eerste islamitische heerser over Delhi. De toren werd uiteindelijk pas in 1368 voltooid. De verschillen in architectonische stijl zijn duidelijk te zien.

juni 2002

Het Klooster van Gelati (Georgisch: გელათი) of het Klooster van de Maagd in Gelati is een klooster nabij de stad Koetaisi in het westen van Georgië.

Het oosters-orthodoxe klooster werd in 1106 gebouwd door de Koning van Georgië, David de Bouwer (1089-1125) en was een van de belangrijkste culturele en onderwijskundige centra van het oude Georgië. Aan de academie werkten de beste Georgische wetenschappers, theologen en filosofen.

In het klooster zijn nog steeds vele muurschilderingen en manuscripten te zien uit de middeleeuwen. Koning David de Bouwer en andere vorsten liggen in het klooster begraven.

juli 2017

De Bagratikathedraal werd gebouwd in de eerste jaren van de 11e eeuw op de Oekimerioni-heuvel, in opdracht van koning Bagrat III en werd naar hem vernoemd. Eind 17e eeuw werd de kathedraal verwoest door Ottomaanse troepen, die het koninkrijk Imeretië binnen waren gevallen.

In 1952 werd begonnen met het restaureren en conserveren van de ruïnes. In 1994 werd de kathedraal samen met het 10 kilometer naar het oosten gelegen Gelatiklooster door UNESCO vermeld op de werelderfgoedlijst. Nadat de Georgisch-Orthodoxe Kerk in 2001 eigenaar werd is de kathedraal grootscheeps vernieuwd. Erfgoeddeskundigen zijn kritisch over de wijze waarop dit is aangepakt. Daarom werd de kerk in 2010 door UNESCO op haar lijst van bedreigde monumenten geplaatst. In 2012 vond de oplevering van de herbouwde kathedraal plaats. In 2017 werd de kathedraal tijdens de 41e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed geschrapt van de Werelderfgoedlijst omdat de grote reconstructie volgens de Unesco schadelijk was voor haar integriteit en authenticiteit

juli 2017

De oude stad Luxembourg (Luxembourg)

In 963 bouwde graaf Siegfried op de Bock-rots een kasteel met een eenvoudige verdedigingsmuur. Hieruit is de stad Luxemburg ontstaan. In de loop der eeuwen werden er aan de westzijde nog twee verdedigingsgordels aangelegd. Verschillende ingenieurs, onder wie Vauban, bouwden de stad uit tot een van de sterkste vestingen van Europa. Hierdoor kreeg Luxemburg de bijnaam Gibraltar van het Noorden.

Tijdens het congres van Londen in 1867 werd Luxemburg neutraal verklaard en moesten de vestingwerken ontmanteld worden. Slechts 10% van de vesting is hierdoor bewaard gebleven, waaronder de kazematten die tijdens de Tweede Wereldoorlog als schuilplaats dienden.

De oude binnenstad en enkele overgebleven vestingwerken werden in 1994 op de Werelderfgoedlijst geplaatst.

31 juli 2009

Het Potalapaleis was het winterpaleis van onder andere de dalai lama's, totdat de veertiende dalai lama (de huidige) naar McLeod Ganj, nabij Dharamsala in India vluchtte.

Het is gebouwd op de berg Marpori (de rode berg) in Lhasa. Het ligt op enkele kilometers van de oude stadskern. De berg steekt zo'n 130 meter boven het omliggende dal uit. Onderaan de berg ligt het dorp Zhöl met onder meer de pilaar van Zhöl waarop een aantal inscripties die de oudst bekende voorbeelden zijn van het Tibetaanse schrift.  Het paleis is gebouwd op een plek waar mogelijk in de zevende eeuw een burcht was gebouwd door Songtsen Gampo. In 1648 werd door de vijfde dalai lama het zogenaamde 'Potrang Karpo' of 'witte paleis' gebouwd. Deze dalai lama gaf het de naam Potala naar het Potolaka, de naam voor het mythische paleis van de boddhisattva Avalokiteshvara

Na diens dood werd in 1694 het 'Potrang Marpo' of 'rode paleis' afgebouwd. De laatste verandering vond plaats in 1922 toen de dertiende dalai lama veel renovaties doorvoerde en twee verdiepingen bijbouwde.

5 juni 2007

De oorspronkelijke kerk werd gebouwd in de 4e eeuw. Nina van Georgië koos ervoor om de eerste Georgische kerk te bouwen bij de samenvloeiing van de Koera en de Aragvi.  Volgens de Gregoriaanse hagiografie was er in de eerste eeuw een Georgische Jood, genaamd Elioz uit Mtscheta, aanwezig bij de kruisiging van Jezus Christus in Jeruzalem. Elioz kocht Jezus' Heilige Tuniek van een Romeinse soldaat in Golgotha en bracht het terug naar Georgië.

De Svetischoveli-kathedraal, origineel gebouwd in de vierde eeuw, is door de geschiedenis heen meerdere malen beschadigd geraakt door oorlogen en aardbevingen. Door de eeuwen heen zijn er delen verloren gegaan en delen bijgebouwd. In de 11e eeuw werd de kathedraal drastisch verbouwd door de architect Arsukidze. Vanwege de grote verbouwing wordt gezegd dat de huidige kathedraal gebouwd is in de 11e eeuw, hoewel er nog enkele restanten uit de 4e eeuw zijn terug te vinden. De kathedraal wordt omringd door een stenen muur, gebouwd in opdracht van Erekle II in 1787.

juli 2017

Het Dzjvariklooster (Georgisch: ჯვარი, ჯვრის მონასტერი; Dzjvari; Dzjvris monasteri oftewel het Klooster van het Kruis) is een klooster in Mtscheta-Mtianeti in het oosten van Georgië.

Het klooster ligt hoog op een klif, vanwaar men een uitzicht heeft over Mtscheta en de omliggende bergen. Het uit de 6de eeuw stammende klooster valt samen met onder meer de Svetitschoveli-kathedraal onder de werelderfgoedinschrijving uit 1994 met de titel historische monumenten van Mtscheta.

juli 2017

Vilnius is de hoofdstad van Litouwen, gelegen in het zuidoosten van dit Baltische land aan de rivieren de Vilnelė en de Neris. In 2016 had Vilnius 532.762 inwoners.
Vilnius is de op een na grootste stad van de Baltische staten, na Riga. Vilnius heeft een grote historische binnenstad en huisvest een van de oudste universiteiten in dit deel van Europa. In 2009 was Vilnius een van de twee culturele hoofdsteden van Europa, naast Linz.

3 augustus 2005

Het Paleis van Pena is het voormalig zomerpaleis van de Portugese koninklijke familie. Het staat op de top van een heuvel, op 450 meter hoogte, boven de Portugese stad Sintra. In het gebouw worden verschillende bouwstijlen gecombineerd, zoals de Moorse, de Manuelstijl, neoromaansestijl, de neorenaissance en de neogotiek. Deze combinatie is een duidelijke uiting van de romantische stroming uit de 19e eeuw met zijn hang naar exotisme.

Het paleis werd gebouwd in opdracht van Ferdinand II van Portugal, de tweede echtgenoot van koningin Maria II van Portugal. Het werd gebouwd op de resten van een Hiëronymietenklooster, naar een ontwerp van Wilhelm Ludwig von Eschwege. In 1910 vond de Oktoberrevolutie plaats en werd Portugal een republiek. De laatste koningin, Marie Amélie van Orléans bleef tot de Eerste Wereldoorlog in het paleis wonen waarna ze naar Frankrijk vertrok.

6 april 2008

13 mei 2006

24 mei 2006

Volgens de overlevering stuurde Ottokar II van Bohemen (1232-1278) de abt van het cisterciënzer klooster in Sedlec naar Jeruzalem. Op de terugweg nam de abt een handvol aarde van de Calvarieberg mee en strooide deze uit over het kerkhof, dat daarom tot heilige grond werd verklaard. Deze begraafplaats werd al snel een begeerde laatste rustplaats in heel Midden-Europa, niet alleen de lokale en regionale bevolking liet zijn doden er graag begraven, maar ook uit Beieren, Polen en zelfs de Nederlanden kwamen mensen om hier te worden bijgezet.

Na de pestepidemie in het midden van de 14e eeuw, waardoor de begraafplaats alleen al ongeveer 30.000 doden te verwerken kreeg en de Hussieten-oorlogen in de 15e eeuw moest het kerkhof voortdurend worden uitgebreid, in totaal met ongeveer 3,5 hectare, waarbij vele doden in massagraven werden bijgezet.  In de vroege 15e eeuw werd midden op het kerkhof een gotische kerk gebouwd, waarvoor veel graven werden geëxhumeerd. De botten werden, eerst tijdelijk, in de kelder van de nieuwe kerk bewaard. Tevens moest het kerkhof worden verkleind, zodat de exhumatie verderging. Volgens de overlevering werd dit werk uitgevoerd door een halfblinde cisterciënzer monnik, die alle botten systematisch arrangeerde.

Tussen 1703 en 1710 verbouwde Johan Blasius Santini-Aichl het portaal van de kerk en een deel van de bovenverdieping in de Boheemse laat-barokstijl, die nog steeds kenmerkend is voor het kerkje. In de 19e eeuw werd het kerkje door de vorstenfamilie Schwarzenberg gekocht, die de beeldhouwer František Rint uit Česká Skalice opdracht gaf de inrichting van het ossuarium ter hand te nemen. Deze kunstenaar is verantwoordelijk voor het huidige uiterlijk van de kapel, waarbij niet hout, maar de beenderen van overledenen als grondstof werden gebruikt.

juli 1994

Edinburgh begon als een fort op de gemakkelijk verdedigbare Castle Rock. De eerste bewoners, oer-Schotten, leefden vanaf ongeveer 6000 v.Chr. aan de voet van deze rots.  In de 7e eeuw werd het fort veroverd door de Engelsen (Northumbriërs) inclusief heel Zuid-Schotland. De Engelsen noemden het fort Eiden's burgh. ("Burgh" is zowel Nederlands als oud-Engels voor: burg, burcht, fort, veste, vesting of versterking. Het Gaelische "Dùn" betekent hetzelfde).

In de 10e eeuw werd het fort heroverd door de Schotten. In 1070 bouwden de koning Malcolm III van Schotland Canmore en zijn katholieke Engelse echtgenote Margaret de eerste burcht op de rots. Tussen 1084 en 1153 stichtte hun gelovige zoon, David I van Schotland, Holyrood Abbey en de stad (burgh) Edinburgh rond de burcht.

In 1290 probeerde Engeland na de dood van Margaret (koningshuis MacMalcolm) Schotland te heroveren. Edinburgh werd platgebrand, maar toch benoemd tot hoofdstad van Schotland, nadat Robert the Bruce Edinburgh in 1329 tot koningsstad (Royal Burgh) bekroonde. In 1371 begon met Robert II de Stuart-dynastie, 'Stewart' op zijn Engels. Gedurende de periode van 1488 tot 1513 ontstond onder de regering van renaissancevorst Jacobus IV van Schotland de Grote Zaal van Edinburgh Castle en werd begonnen met de bouw van Palace of Holyroodhouse. Met Leith als haven werd Edinburgh al snel een belangrijk handelscentrum.

4 juli 2010

 Dit historisch centrum wordt gevormd door het gebied dat omsloten was door de Muralhas Fernandinas (stadsmuren) en enkele aanpalende gebieden. Tot het Centro Histórico behoort ook de rivieroever van Vila Nova de Gaia, hoewel dit officieel geen deel uitmaakt van Porto.  Het uitzicht op de stad vanaf de overzijde van de Douro is een van de fraaiste ter wereld. Het letterlijk hoogtepunt wat dit betreft is het uitzicht vanaf Serra do Pilar, een voormalig klooster op de top van de hoogste heuvel tegenover Porto in Vila Nova de Gaia.

7 april 2008

De Luis I-brug over de rivier Douro is een opvallende boogbrug in de Portugese stad Porto.  Ze is vernoemd naar koning Lodewijk I van Portugal (Dom Luís I, 1861 - 1889), die de brug op 31 oktober 1886 opende.  Op 11 februari 1879 vaardigde de Portugese regering een wet uit voor de bouw van een nieuwe brug over de Douro in Porto ter vervanging van de bestaande Ponte Pênsil.  Het ontwerp van Seyrig werd verkozen en de bouw van de brug werd uitgevoerd door Willebroeck. De Maria Pia-spoorbrug die tussen 1875 en 1877 door Eiffel et Cie. werd gebouwd is ontworpen door Seyrig toen hij nog compagnon was van Eiffel. Dat de beide bruggen overeenkomsten vertonen is dan ook geen toeval. De bouw van de Ponte Luís I begon in 1881. Op 31 oktober 1886 werd het bovendek van de brug officieel geopend. Twee jaar later was het werk volledig voltooid en werd op 31 oktober 1888 ook het benedendek geopend.

7 april 2008

De binnenstad wordt gedomineerd door barokgebouwen, waaronder de dom, en door de vesting Hohensalzburg, een middeleeuwse burcht op een heuvel 120 m boven de stad. Salzburg is sinds het einde van de achtste eeuw de hoofdplaats van een aartsbisdom, waarvan de invloed zich tot ver in Beieren en binnen Oostenrijk uitstrekte.

februari 1990

Marrakesh is een stad gelegen in het westen van Marokko en hoofdplaats van de gelijknamige provincie. Marrakesh telde in 2014 circa 1 miljoen inwoners, en is daarmee de vierde grootste stad van het land en is een van de vier koningssteden. De stad is gelegen op de vruchtbare Haouzvlakte, aan de voet van de Hoge Atlas.

Marrakesh is in 1062 gesticht door de Berberse Almoraviden-heerser Yusuf ibn Tashfin en was de hoofdstad van het rijk van de Almoraviden. In de twaalfde eeuw was het de hoofdstad van de eveneens Berberse Almohaden. De stad was een belangrijke handelsstad voor de karavaanroutes in de Sahara.

april 2000

Het complex dat bekendstaat als La Lonja de la Seda (De Zijdebeurs) werd gebouwd tussen 1482 en 1548, in de gouden eeuw van Valencia. Het complex had een aantal functies, waarvan de voornaamste de handel in zijde was. De kooplieden konden in een grote hal, de Sala de Contratación, hun transacties afwikkelen. In het aansluitende Consulado del Mar (Zeeconsulaat) kwam het Tribunal del Mar (Zeetribunaal) bij elkaar. Dit was het eerste koopliedentribunaal van Spanje. De vierkante toren tussen de hal (aan de oostzijde) en het zeeconsulaat (aan de westzijde) diende onder andere als gevangenis.

22 april 2009

De Kloosters van Haghpat en Sanahin (Armeens: Հաղպատավանք) zijn twee religieuze sites van de Armeens-Apostolische Kerk in de provincie Lori in Armenië.

Ze zijn gebouwd tijdens de heerschappij van de Kiurikiedynastie, stichters van het Koninkrijk Lori (10e tot 13e eeuw), en waren belangrijke centra om te leren. Het klooster van Sanahin in het bijzonder was bekend vanwege zijn school voor kalligrafie. De twee kloostercomplexen laten het beste zien van de Armeense architectuur uit die tijd.

28 augustus 2015

29 juli 2006

16 mei 2006

Schloss Schönbrunn in Wenen (Oostenrijk)

In 1559 liet keizer Maximiliaan II een klein jachtslot bouwen dat meerdere malen afbrandde en uiteindelijk in 1683 tijdens het Beleg van Wenen door de Turken verwoest werd. Dit was reden voor keizer Leopold I om de beroemde architect Johann Bernhard Fischer von Erlach opdracht te geven tot de bouw van een nieuw paleis. In 1688 had die zijn plannen klaar en tussen 1692 en 1713 werd het, zij het in gereduceerde vorm, uitgevoerd. Van deze bouw zijn slechts de slotkapel en de Blaue Stiege met een dakfresco van Sebastiano Ricci behouden.

Keizer Karel VI was niet geïnteresseerd in Schönbrunn. Zijn dochter Maria Theresia maakte er echter de zomerresidentie van de Habsburgers van, wat het tot 1918 zou blijven. In haar regeerperiode zou het, onder leiding van Nikolaus von Pacassi ingrijpend worden verbouwd. Ook het overgrote deel van de inrichting van het paleis stamt uit deze periode en geldt als enige voorbeeld van de Oostenrijkse rococo.  In 1765 neemt Johann Ferdinand Hetzendorf von Hohenberg, een vertegenwoordiger van het vroege classicisme, de bouwleiding. Zijn meeste bijzondere werk is de Gloriette. Tussen 1817 en 1819 wordt de façade van het paleis in zijn beroemde Schönbrunn-geel geschilderd.

In 1945 werden het hoofdgebouw en een deel van de Gloriette door geallieerde bommen beschadigd. Tijdens de bezetting van Oostenrijk werd het slot hoofdkwartier van de Britten.

Schloss Schönbrunn

De molens van Kinderdijk zijn negentien molens in het noordwesten van de Alblasserwaard, een streek in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.

De molens van Kinderdijk zijn gebouwd om het water uit de laaggelegen polder omhoog te pompen. Het zijn vrijwel allemaal grondzeilers. Onder in elke molen bevindt zich een scheprad, dat het water omhoog brengt, vaak met een hoogteverschil van 140 centimeter.  Het gaat om boezemmolens, die twee molengangen vormen.  De molenrijen zijn alleen te voet of per fiets goed te bezichtigen. Drie molens zijn open voor publiek. 
De molens bij Kinderdijk zijn gebouwd vanaf het einde van de vijftiende eeuw, maar de huidige molens dateren bijna allemaal uit 1738 en 1740.

 

augustus 2022

Volubilis, in het Arabisch en Berbers Oualili of Walili, was een Romeinse nederzetting in het noorden van het huidige Marokko. Vermoedelijk is de stad gebouwd op de resten van een eerdere stad van de Carthagers uit de 3e eeuw v. Chr.

Volubilis was het bestuurlijke centrum voor dit deel van berbers Afrika. In de vruchtbare regio werd grootschalig graan en olijven verbouwd en geëxporteerd naar Rome. Ook werden beide producten in de stad verwerkt tot brood dan wel olie en zeep. Ook was Volubilis een plaats waar de Romeinen leeuwen, beren, luipaarden en dergelijk kochten voor de wildedierengevechten in het Circus Maximus en soortgelijke arena's. Deze dieren kwamen in die tijd in Noord-Afrika nog in het wild voor.

april 2000

16 mei 2006

18 juli 2013

Vanalinn (Estisch voor ‘oude stad’) is het oude gedeelte van Tallinn, de hoofdstad van Estland. Dit gedeelte van de stad is gebouwd in de 13e en 14e eeuw en goed bewaard gebleven.  De wijk telde 4.746 inwoners op 1 januari 2020.

Vanalinn heeft een hooggelegen deel, de Domberg (Estisch: Toompea) en een laaggelegen deel (Estisch: All-linn). De beide delen waren eeuwenlang aparte steden en werden pas in 1878 onder één stadsbestuur verenigd. De delen worden gescheiden door een muur en verbonden door twee straatjes: Lühike jalg ('Korte Been') en Pikk jalg ('Lange Been').

30 juli 2005

Riga werd gesticht in 1201 en is een voormalige Hanzestad. Het historisch centrum van Riga staat op de Unesco-Werelderfgoedlijst, onder andere dankzij de pittoreske oude binnenstad (ook wel bekend als Vecrīga) met haar kronkelende straten, middeleeuwse kerken, waarvan de torenspitsen de skyline domineren, en gildehallen. Het werelderfgoed omvat ook Riga's houten architectuur uit de 19e eeuw en haar art-nouveau-architectuur uit de late 19e en vroege 20e eeuw. Riga zou de meest verfijnde verzameling art-nouveaugebouwen hebben in Europa.[2] In de Nieuwe Stad zijn voorbeelden van art-nouveau te vinden. De Oude en Nieuwe stad worden van elkaar gescheiden door parken met een kronkelend kanaal, dat eerder een slotgracht was langs de stadsmuur. De Vrijheidsboulevard (Brīvības bulvāris), waarop het Vrijheidsmonument staat, loopt als een as door de stad.

28 juli 2005

De stad heeft een geschiedenis die meer dan 1.000 jaar teruggaat en was ooit een samenvloeiing van handel langs de "Old Tea Horse Caravan Trail". De oude stad van Dayan staat bekend om zijn ordelijke systeem van waterwegen en bruggen, een systeem dat snel slechts een herinnering wordt als de ondergrondse grondwaterspiegel daalt, waarschijnlijk als gevolg van overbebouwing in de buitenwijken.

De cultuur van Lijiang combineert de traditionele Nachi-cultuur en ongerijmde elementen die zijn geleerd van Han-Chinese handelaren uit de Ming-dynastie die zich eeuwen geleden in de regio vestigden. Nachi-mensen hebben een woonstijl van hout en lemen bakstenen in leven gehouden die ze leerden van Nanjing-handelaren. Lokale timmerlieden bouwen nog steeds uitgebreid geconstrueerde houten huisframes uit het hoofd zonder blauwdrukken of andere diagrammen. Deze huizen worden vaak verfraaid door gedetailleerd bloemen- en vogelhoutsnijwerk op de ramen. Het houtsnijwerk wordt nu gemaakt door etnische Bai-ambachtslieden, maar er wordt aandacht besteed aan het weergeven van de flora en fauna van de vier seizoenen op de traditionele Han-Chinese manier. Zelfs verarmde boerenfamilies verzamelen hun middelen om zo'n ramen te installeren en lijken ze belangrijker te vinden dan meubels voor het huis. De raampanelen zijn te koop voor toeristen.

De toestroom van toeristen die volgde op de inschrijving van de oude stad Lijiang op de Werelderfgoedlijst van UNESCO heeft dramatische gevolgen gehad. De meeste Nachi-inwoners van de oude stad zijn verhuisd vanwege de stijgende kosten van huisvesting en etenswaren, om vervolgens te worden vervangen door toeristische etablissementen die enorme huren betalen aan de Nachi-eigenaren, die nu met pensioen zijn in het nieuwe stadsgebied. [2] De groei van deze toeristische bedrijven is grotendeels ongecontroleerd.

15 juni 2007

Het Begijnhof in Kortrijk is in 1238 door Johanna van Constantinopel gesticht. Het gaaf bewaard middeleeuwse stadsdeel combineert een pleinbegijnhof en een straatbegijnhof en is 0,7 ha groot. Sinds 2 december 1998 behoort het tot het cultureel en natuurlijk werelderfgoed van de UNESCO als deel van de groepsinschrijving van Vlaamse begijnhoven.
Het begijnhof van Kortrijk was omringd door het grafelijk kasteel, de stadswallen en het Sint-Maartenkerkhof en ligt vlak in de buurt van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Sint-Maartenskerk. Het is vaak verwoest door de Fransen: in 1302 ten tijde van de Guldensporenslag, in 1382 na de Slag bij Westrozebeke en in 1684.

januari 2020

De marktplaats ontstond op de rechteroever van de Zenne, ten oosten van het Zenne-eiland (huidig Sint-Goriksplein) en van de Werf (de commerciële aanlegplaats, onder het huidige gebouw Brucity). Dit gebied was aanvankelijk drassig en werd bij de aanleg in de twaalfde eeuw drooggelegd. Het oorspronkelijk plaveisel bevond zich 1,20 m lager dan het huidige. Van oudsher komen er zeven straatjes uit op het plein.

De bebouwing was aanvankelijk vrij ongelijkmatig. In de 15e eeuw kwam het Bourgondische Hof vast naar Brussel, na een strijd met vooral Leuven. In het kader van die rivaliteit en om de stedelijke macht te affirmeren tegenover het centrale gezag, bouwde de Magistraat van Brussel aan de Grote Markt een prachtig stadhuis. Tegelijk kregen de gilden en naties, die zich sinds de 14e eeuw organiseerden, de kans om een eigen gildehuis te verwerven.  De bouw gebeurde in een Vlaams-Italiaanse stijl. De homogeniteit werd bevorderd door een stedelijke ordonnantie, die bepaalde dat de bouwontwerpen voorafgaand door het stadsbestuur moesten worden goedgekeurd.

augustus 2018

Het complex van 70.000 m² is aangelegd in een uitgestrekt domein rond een groot, kunstmatig meer, het Kunming-meer. Dit meer is een replica van het Westelijke Meer bij Hangzhou. De aarde van de uitgraving werd gebruikt voor het aanleggen van de grote Langleven-heuvel in het park. Het complex bestaat uit allerlei rijk versierde en goed bewaarde paviljoenen, gaanderijen, woningen en tempels.

Deze plek was van oudsher een buitenverblijf van enkele dynastieën keizers, maar de huidige gebouwen dateren uit de tijd van Cixi, de keizerin-weduwe. Zij liet aan het eind van de 19de eeuw het hele complex uitbouwen, en verbleef hier grotendeels zelf tijdens de laatste jaren van het keizerrijk.   Het geld voor de aanleg van het uitgestrekte domein haalde zij uit de kas die bedoeld was voor de vernieuwing van Chinese vloot. Sinds de revolutie is het een groot openbaar park, en wordt erg druk bezocht op vrije dagen.

30 mei 2007

Het Ir. D.F. Woudagemaal is het grootste stoomgemaal ter wereld ooit gebouwd, en dat zo nu en dan ook nog in werking is.  Het gemaal bevindt zich in Lemmer nabij Tacozijl in Friesland. Het wordt gemiddeld eens per jaar gebruikt, tijdens perioden met veel regen en wind, om het Friese boezemwater op het vereiste peil te houden als het J.L. Hooglandgemaal bij Stavoren door omstandigheden onvoldoende capaciteit kan leveren.

augustus 2021

De toren is 101 meter hoog, met de ronddraaiende schijnwerper inbegrepen is dat 104 meter. De trap die naar de top leidt, telt ruim 400 treden.

augustus 2023

Het belfort is een sobere schepping van vierenvijftig meter hoog met daarbovenop een Vlaamse Leeuw. Elke maandag laat de beiaard van vijftig klokken zijn klanken uitwaaieren over het plein en de stad aan de voet van de toren. Hoewel het belfort op het eerste gezicht een fraai gotisch bouwwerk lijkt, blijkt het bij nader toezien een recente indruk, en dat is niet zo vreemd want het is nu (2023) iets over de zestig jaar oud. Dit bouwwerk werd zoals zoveel andere in deze omgeving verwoest en pas in 1961 in een eenvoudiger versie weer opgebouwd. In het nostalgische lofdicht Tot Sint-Winoksbergen en zijn 'Groenberg' huldigt de Vlaamse dichter Bert Peleman het 'wonderbaar herrijzen' van het belfort als symbool van het rijke en glorieuze verleden van Sint-Winoksbergen.

Sint-Winoksbergen

De Franse koning Lodewijk XI liet het oude belfort van de Vlaamse stad Armentiers vernielen. In 1510 werd het heropgebouwd. Enige tijd nadat Armentiers in 1668 door Frankrijk geannexeerd werd het 67 meter hoge belfort geïntegreerd in het stadhuis. Na de Eerste Wereldoorlog moest het opnieuw volledig heropgebouwd worden.

18 februari 2005

Het Belfort van Arras is de klokkentoren van het stadhuis van Arras (Atrecht). Het belfort staat op de Place des Héros. Het stadhuis en het 75 meter hoge belfort dateren uit de 16e eeuw. Na de Eerste Wereldoorlog werd het bouwwerk grotendeels herbouwd. In 1932 was de herbouw klaar.

 25 februari 2011

De Isjtarpoort in het Pergamonmuseum, gewijd aan de Assyrische godin Isjtar, was de achtste poort van Babylon, en werd tijdens de heerschappij van Koning Nebukadnessar II (604 - 562 voor Christus) gebouwd. Koning Nebukadnessar II stond bekend om zijn ontzagwekkende bouwprojecten zoals de herstelde tempel van Marduk en de Hangende Tuinen van Babylon.

De poort is versierd met blauwe tegels met daarop mythologische wezens en dieren waaronder draken en stieren. De deuren van de poort waren vermoedelijk gemaakt van cederhout.

De fundering van de poort werd tussen 1899 en 1914 ontdekt. De poort werd vroeger beschouwd als een van de zeven wereldwonderen, maar werd van de lijst gehaald ten gunste van de Pharos van Alexandrië. De complete Isjtarpoort werd naar Duitsland meegenomen en tot een hoogte van meer dan 14 meter gereconstrueerd.

1 november 2007

De Kathedraal en kerken van Etsjmiadzin en archeologisch Zvartnots is de naam van een werelderfgoed op verschillende bij elkaar horende locaties in Armenië die in 2000 zijn toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst.  De locaties bestaan uit de volgende bouwwerken : In Etsjmiadzin : Kathedraal van Etsjmiadzin, Kerk van Sint-Gayaneh, Kerk van Sint-Hripsimeh en de Kerk van Sint-Shoghakat en de ruïnes van Zvartnots

Etsjmiadzin is een plaats waar de 'moeder' kathedraal (de troon van de Armeens-Apostolische Kerk) is gevestigd. Het was de eerste legale christelijke kerk van Armenië. De kathedraal uit de 4e eeuw is een toonbeeld van de oude Armeense architectuur. De kathedraal in Etsjmiadzin is de eerste christelijke kerk ter wereld. Het werd zeventien jaar eerder gebouwd dan de kerk in Rome.

Vijf kilometer van Etsjmiadzin liggen de ruïnes van Zvartnots. Op deze archeologische plaats zijn de overblijfselen te zien van een kathedraal gebouwd in de 7e eeuw.

23 augustus 2015

In 1089 werd Brugge uitgeroepen tot 'hoofdstad' van het graafschap Vlaanderen en van de 13e tot de 15e eeuw kon Brugge gerust beschouwd worden als de economische hoofdstad van Noordwest-Europa. Door zijn belang als handelscentrum zag in Brugge het eerste beursgebouw ter wereld het levenslicht. Daarnaast werd ook de Waterhalle op de Grote Markt als ontmoetingsplaats voor handelaars gebouwd.

De periode tussen ca. 1280 en 1480 mag het gouden tijdperk van Brugge genoemd worden. In die tijd telde de stad 46.000 inwoners. De binnenstad kreeg een tweede stadswal waarvan tot op vandaag enkele poorten de tand des tijds hebben doorstaan. Het Bourgondische vorstenhuis had van Brugge haar residentiestad gemaakt en trok heel wat uitmuntende kunstenaars aan, waaronder schilders en architecten. Dit resulteerde in een enorme verrijking van de stad op bouwkundig, artistiek en cultureel vlak. Het monumentale stadhuis is hier een mooi voorbeeld van, maar ook heel wat indrukwekkende kerken en huizen stammen uit die periode.

december 2018

De romaanse Onze-Lieve-Vrouwekathedraal valt op door haar vijf even hoge torens.

De kathedraal is met haar 134 meter lengte een van de grootste kerken en architectonisch gezien een van de belangrijkste gebouwen van België, een baanbrekende romaanse voorloper met tal van elementen die in de gotiek hoogtij zouden vieren. Nadien is men er nergens in geslaagd om het harmonieuze beeld met de vijf even hoge torens te evenaren.

 Doornik, 27 juli 2015

De tussen 1895 en 1898 gebouwde stadwoning is van de hand van Victor Horta in opdracht van de toenmalige Gouverneur van Kongo-Vrijstaat Edmond van Eetvelde. Het geheel bevat vooraan een souterrain met bel-etage, verder een langs boven belichte wintertuin met achterbouwen. Het gebouw is opgevat als gelegenheid om officiële ontvangsten te organiseren voor de politieke wereld.

In 1899 breidde Horta het gebouw uit met een officiële ambtswoning (op de Palmerstonlaan 2).  In 1901 (na het overlijden van zijn vrouw) splitste Edmond Van Eetvelde het gebouw op in twee afzonderlijke panden, waardoor beiden volledig van elkaar gescheiden geraakten.

Hotel van eetvelde, november 2023

Sjahrisabz is een stad in Oezbekistan.  Timoer Lenk, de 14e-eeuwse heerser en veroveraar, is hier geboren. Hij bouwde er zijn paleis (Ak-serai) en zijn graftombe. Timoer is echter niet begraven in Sjahrisabz, maar in de Gur-e Emir in Samarkand. De historische binnenstad is UNESCO-werelderfgoed, en sinds 2016 bedreigd.

Ak Saray paleis, 20 april 2019

Klooster van Geghard en de Boven-Azatvallei (Armenië)

Het Klooster van Geghard (Armeens: Գեղարդ, wat betekent 'speer') ligt op ongeveer 40 kilometer ten zuidoosten van de stad Jerevan in Armenië. Er wordt voor het eerst naar dit klooster verwezen in documenten en inscripties uit de zevende en tiende eeuw. Volgens de overlevering werd het klooster in de vierde eeuw gebouwd door Gregorius de Verlichter.

Het kloostercomplex is gelegen binnen de wallen, die uit de 13e eeuw dateren. In het complex bevinden zich verschillende kerken en graven, de meeste uit steen gehakt, die de piek-periode van de Armeense architectuur laten zien.

Augustus 2015

De Pantanal, vroeger bekend als de Laguna de Jarayes, is het grootste draslandgebied ter wereld. De regio, waarvan de naam is afgeleid van het Portugese woord “pântano” (wat “moeras” betekent), bevindt zich voor het overgrote deel in Brazilië maar de Pantanal bestrijkt ook delen van Bolivia en Paraguay. In totaal bedraagt het gebied 150.000 km².

De Pantanal stroomt over in het regenseizoen, waardoor 80% van het gebied onder water komt te staan. Daardoor bevat de Pantanal ’s werelds rijkste collectie aan waterplanten. Er wordt vermoed dat de Pantanal het dichtste flora- en fauna-ecosysteem ter wereld heeft.  Het is een groot bassin dat zijn water krijgt van hoger gelegen land (zoals het Mato Grosso Plateau). Het water verlaat het bassin weer langzaam via de Paraguay. De formatie is het gevolg van een grote pre-Andeaanse depressie van de aardkorst, gerelateerd aan de Andeaanse gebergtevorming. Het bevat een enorme interne rivierdelta, waarin verschillende rivieren uit de omliggende plateaus samenkomen.

 

15 juli 2023

Wenen

Samarkand werd in de 14e eeuw v.Chr. als oase-stad gesticht. Het is een van de steden op de zijderoute tussen het Midden-Oosten en China, en dankt daar grotendeels ook zijn welvaart aan. Alexander de Grote veroverde de stad (toen bekend als Marakanda), gelegen in Transoxanië, in 329 v.Chr.

De Arabieren brachten de islam naar de regio Sogdië, die grotendeels christelijk was. Ibn Qutaiba veroverde de stad voor het eerst in 712, maar er volgden een aantal opstanden. Het duurde tot in 753 voor de islam er voorgoed vaste grond onder de voeten kreeg. Vanaf de 10e eeuw had de archègos (= leider) van de manichese kerk zijn zetel in Samarkand. Daarvóór resideerde hij in Babylon. In 1141 voegde de Kitan-vorst Yelü Dashi van de westelijke Liao, die goede betrekkingen onderhield met de Nestorianen, de stad toe aan zijn rijk. In 1220 veroverden de Mongolen van Dzjengis Khan de stad, waarbij deze zwaar beschadigd werd. Timoer Lenk maakte Samarkand in 1370 de hoofdstad van zijn grote rijk. Hij liet bouwmeesters uit zijn hele rijk naar Samarkand komen om zijn hoofdstad te verfraaien. Veel van de historische gebouwen die nu nog te zien zijn, zijn van Timoers hand.

In 1868 kwam de stad onder Russische controle (protectoraat). Voor de joodse gemeenschap kwam dit als een bevrijding.    In 1920 werd de laatste emir, Alimkhan, door de bolsjewieken verdreven. Hierna werd de sovjetrepubliek Boechara uitgeroepen. In 1924 ging deze echter op in de Oezbeekse Socialistische Sovjetrepubliek.

17 april 2019

De Jungfrau-Aletsch is een gebied in de kantons Bern en Wallis. Het beslaat 540 km2. Het gebied ligt in het hooggebergte, er staan vierduizenders.
In het noorden begint het aan de voeten van de Eiger, 3970 m, Mönch, 4107 m en Jungfrau, 4158 m. In het centrum ligt de Aletschgletscher. In het oosten bevinden zich de Lauteraarhorn, 4042 m, de Finsteraarhorn, 4274 m en de Oberaarhorn, 3631 m. In het westen vindt men het Lötschental en de Bietschhorn, 3934 m. Daar leven veel zeldzame dier- en plantensoorten, zoals de steenbok en de smaragdhagedis. Ook worden er dieren uitgezet die plaatselijk zijn uitgestorven, waaronder de lammergier.

augustus 1984

Pasargadae is een archeologische vindplaats in Iran. De stad ligt ongeveer 87 km ten noordoosten van de historische stad Persepolis. Het was de eerste hoofdstad van het Achaemeniden (het vroege Perzische Rijk). De stad is gebouwd door Cyrus II en bleef hoofdstad totdat Cambyses II Susa tot zijn hoofdstad benoemde.  Het rijk van Cyrus strekte zich uit van de Middellandse Zee tot Centraal-Azië en India en was waarschijnlijk het eerste rijk van die grootte. De architectuur van de stad weerspiegelt de variëteit van de verschillende culturen die in het rijk leefden.

Graftombe van Cyrus de Grote, de stichter van het Perzische Rijk : Dit is het belangrijkste monument van Pasargadae. De tombe van Cyrus meet 12,25 bij 13,75 m en is 11 m hoog. Het onderste deel is een platform van ongeveer 5 m hoog en daarboven staat de grafkamer. Het graf van Cyrus bevatte ooit een gouden sarcofaag, zijn juwelen en mantel. Deze zijn echter sinds lang verdwenen.

april 2018

Het stadhuis van Bremen is een gotisch bouwwerk met een façade in de stijl van de Wezerrenaissance uit de 15e eeuw.
Het Rolandstandbeeld uit 1404 is een Rolandbeeld op het marktplein. Het symboliseert de stedelijke vrijheid.

april 2022

Het middeleeuwse Novodevitsjiklooster is een van de bekendste kloosters van Moskou. In tegenstelling tot andere kloosters in Rusland, is het Novodevitsjiklooster goed bewaard gebleven tijdens de Sovjetperiode.  Het oudste en opvallendste deel van het klooster is de Smolenskkathedraal met zijn vijf schitterende koepels. De achthoekige klokkentoren was in de 18de eeuw het hoogste bouwwerk in Moskou.

Het klooster werd in 1524 gesticht door Vasili III ter ere van de inname van Smolensk. Het is dan ook gewijd aan de icoon van de Madonna van Smolensk. Het klooster, dat strategisch gelegen ligt aan de rivier de Moskva, was een belangrijk onderdeel van de zuidelijke vesting van de hoofdstad.  De gebouwen waren een schuilplaats voor adellijke vrouwen die zich uit de wereld wilden terugtrekken of die daartoe werden gedwongen. Zo woonden de eerste vrouw van Peter de Grote en zijn zus Sofia Aleksejevna er een tijd. In 1813 probeerde Napoleon het klooster op te blazen, maar de nonnen slaagden erin de gebouwen te redden. In 1922 werd het klooster door bolsjewieken gesloten en vormden het om tot een museum, waardoor het van de vernietiging gered werd. Pas in 1994 mochten de nonnen terugkeren in het klooster.

18 augustus 2013

Het pand met de drukkerij is gelegen aan de Vrijdagmarkt in Antwerpen. In de zestiende eeuw bevond zich hier de boekdrukkerij Plantijn, die door Christoffel Plantijn werd gesticht. Na zijn dood werd de drukkerij overgenomen door zijn schoonzoon Jan I Moretus. De drukkerij werd de ontmoetingsplaats voor tal van geleerden en humanisten, zoals Justus Lipsius en Simon Stevin.

In 1876 verkocht Edouard Moretus Plantin de drukkerij met volledige inboedel aan de stad Antwerpen en de Belgische staat. Een jaar later, in 1877, kon het publiek het woonhuis en de drukkerij bezoeken.

13 september 2008

De Geodetische boog of graadmeting van Struve is een graadmeting van 2820 kilometer van Hammerfest in Noorwegen tot aan de Zwarte Zee, die tussen 1816 en 1855 is uitgevoerd. Het doel was het nauwkeurig bepalen van een grote afstand op het aardoppervlak om zo nauwkeuriger de vorm en grootte van de Aarde te kunnen bepalen.

Bij een graadmeting maakte men gebruik van driehoeksmeting om de afstand tussen twee punten te kunnen vaststellen. Door herhaling van die methode kon een keten van metingen over grote afstand worden opgebouwd. Aan het begin en eind van de keten werden astronomische waarnemingen gedaan om de geografische positie in graden noorderbreedte en oosterlengte te bepalen. In combinatie met de door driehoeksmeting bepaalde afstand kon de grootte van de aarde bepaald worden.

De graadmeting van Struve is een opmerkelijk voorbeeld van samenwerking tussen wetenschappers uit verschillende landen en tussen verschillende staatshoofden. De graadmeting is naar de astronoom Friedrich Georg Wilhelm Struve (1793-1864) genoemd. Op zijn voordracht werden tussen 1816 en 1855 driehoeken gemeten tussen 265 meet- en waarnemingspunten, die tot tientallen kilometers uit elkaar konden liggen. Deze punten werden aangegeven met onder andere markeringen in rotsen, ijzeren kruizen, stenen en obelisken. 34 daarvan bestaan thans nog en zijn als tastbare herinnering aan dit enorme project op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst als de Geodetische boog van Struve.

7 juli 2015

De Geirangerfjord is een fjord in de regio Sunnmøre in het uiterste zuiden van de Noorse fylke Møre og Romsdal. Het is een 15 kilometer lange arm van de Storfjord. Tussen de plaatsen Geiranger en Hellesylt, gelegen in de fjord, is er een veerverbinding.  De fjord heeft diverse watervallen, zoals De syv søstrene ("De zeven zusters"), Brudesløret ("de Bruidssluier") en Friaren ("de Vrijer"), en is een van de meest bezochte toeristische attracties van Noorwegen.

juli 1991

De Nærøyfjord (Noors: Nærøyfjorden) is een fjord in de gemeente Aurland in Vestland, Noorwegen.

De fjord is ongeveer 20 kilometer lang en is een zijtak van de Aurlandsfjord, die op zijn beurt een vertakking is van de grote Sognefjord. De fjord is zeer smal, op sommige plaatsen slechts 250 m breed - de Bakkasundet of 'Engte van Bakka' nabij het plaatsje Bakka - terwijl de omliggende bergen tot 1770 meter hoog zijn. Op het smalste punt is de fjord slechts 12 m diep, verder naar het einde verdiept ze tot 75 m. De fjord eindigt nabij het plaatsje Gudvangen, waar het riviertje Nærøydalselvi erin uitstroomt.

juli 2022

De reservaten van de reuzenpanda in Sichuan zijn zeven natuurreservaten en negen landschapsparken in de bergen van Qionglai en Jiajin in de Chinese provincie Sichuan. De reservaten herbergen meer dan 30% van de zeer bedreigde reuzenpanda's in de wereld. Het gebied is in totaal ruim 9000 vierkante kilometer groot .

juni 2007

juni 2002

Guilin ligt aan de rivier de Li. Guilin en omgeving vormen een van China's belangrijkste toeristische bestemmingen. Het landschap ten zuiden en oosten bestaat uit ongeveer 100 tot 200 m hoge karsttorens. Dit zijn alleenstaande bergen, waarvan de wanden bijna loodrecht zijn en die zijn gevormd doordat de omliggende kalksteen in water is opgelost. Yueliang Shan (de maanheuvel) in Yangshuo is een bekende, op dezelfde manier gevormde natuurlijke brug. 

22 juni 2007

Het Stenen Bos of Shilin is een opmerkelijke reeks kalksteenformaties van ongeveer 500km2 gelegen in de autonome provincie Shilin Yi, ongeveer 90 km (56 mijl) van de provinciehoofdstad Kunming.

De hoge rotsen lijken uit de grond op te rijzen op een manier die enigszins doet denken aan stalagmieten, of waarvan vele eruitzien als versteende bomen, waardoor de illusie wordt gewekt van een bos van steen.

19 juni 2007

El Teide of Pico del Teide is de grootste vulkaan van het Spaanse eiland Tenerife, een van de Canarische Eilanden. Vulkaan en wijde omgeving zijn sinds 1954 aangewezen als nationaal park.

Met 3718 meter boven zeeniveau en 7000 meter boven de zeebodem is het de hoogste berg van Spanje. In hoogte vanaf de zeebodem is de Teide de derde vulkaan van de wereld, na de Mauna Kea en Mauna Loa op Hawaï. De vulkaan wordt als slapend beschouwd, maar nieuwe erupties zijn niet uitgesloten.

augustus 2003

De Waddenzee is een randzee tussen de Waddeneilanden en de Noordzee aan de ene kant, en het vasteland van Nederland, Duitsland en Denemarken aan de andere kant.

Het gebied strekt zich uit tussen Den Helder in Nederland en Esbjerg in Denemarken, heeft een lengte van 500 km en een breedte van gemiddeld 20 km. De oppervlakte bedraagt ongeveer 10.000 km², waarvan ongeveer 7500 km² getijdengebied (slikken en zandbanken), 1100 km² eilanden en 350 km² kwelders en zomerpolders.

augustus 2022

Het Pontcysyllte-aquaduct (Welsh: Traphont Ddŵr Pontcysyllte, Engels: Pontcysyllte Aqueduct) is een in 1805 afgewerkt aquaduct of kanaalbrug. Het is de overbrugging van de vallei van de rivier Dee voor het Llangollen Canal tussen de dorpen Trevor en Froncysyllte. Het kanaal en de brug liggen in het noordoosten van Wales, in de county borough van Wrexham.

Het aquaduct is 307 meter lang, 3,4 meter breed, 1,6 meter diep en op het laagste punt in de vallei 38 meter hoog. Het werd ontworpen door de architect Thomas Telford. De bouw werd geleid door Telford en William Jessop. Van planning tot opening (op 26 november 1805) liep een periode van 10 jaar. De totale bouwkost toen was 47.000 pond.

Er zijn 19 natuurstenen pijlers waarvan vier in het water van de rivier Dee. Van deze laatste vier is de voet verzwaard ter bescherming tegen het langsstromende water. De onderste delen van de pijlers zijn massief, maar de bovenste helften hebben intern open ruimten om het gewicht van de constructie te verminderen. Er zijn 18 gietijzeren bakken, de dikte van de platen is 25 millimeter en de lengte is 16 meter. De bakken rusten op vier bogen van vakwerk en alleen de buitenste twee zijn bekleed met plaat om het aanzicht esthetisch te vervolmaken. Het is het hoogste en langste aquaduct van het Verenigd Koninkrijk.

oktober 2003

Horton Plains - oktober 2003

De Amsterdamse grachtengordel is benoemd tot Werelderfgoed volgens de criteria I ("het is een meesterwerk van een menselijk genie"), II ("het stelt een belangrijke interactie van menselijke waarden tentoon") en IV ("het is een voortreffelijk voorbeeld van een type gebouw, architectonische of technologische samenstelling of landschap, dat significante stappen in de menselijke geschiedenis voorstelt").

In 2013 vierde Amsterdam met een reeks van evenementen het feit dat 400 jaar geleden (op 5 maart 1613) werd besloten de grachtengordel aan te leggen.

augustus 2019

februari 2002

april 2018

De Eramtuin (Perzisch: باغ ارم; "Bāgh van Eram") is een Perzische tuin (bagh) in de Iraanse stad Shiraz. De tuin en het Qavamhuis erbinnen bevinden zich in het noorden van de stad, op de noordelijke oever van de rivier de Khosk. Eram is de gepersianiseerde versie van het Arabische woord "Iram" wat "hemel" betekent in de Koran. De naam verwijst naar de schoonheid en esthetische attracties van de tuin die op de 'hemel' zouden lijken. Door zijn schoonheid, grootte en oudheid vormt de Eramtuin een van de bekendste tuinen van Shiraz. De tuin wordt gedomineerd door het centraal gelegen Qavamhuis, dat wordt geaccentueerd door een centrale vijver ervoor. Deze vijver loopt ook door in de kelder van het huis. De tuin telt vele cipressen, bloesemdragende bomen en rozen.
De tuin werd aangelegd in de 11e eeuw tijdens de heerschappij van de Seltsjoeken en stond toen bekend als 'Bagh-e-Shah' ("Tuin van de Koning"). Deze tuin had een eenvoudig quadripartiet ontwerp.

 april 2018

Chehel Sotoun (ook wel Chehel Sotoon, Perzisch: چهل ستون) is een paleis in Isfahan, Iran dat in de 17e eeuw gebouwd is door sjah Abbas de Grote. Het paleis werd gebruikt om de gasten van de sjah te ontvangen bij feesten en recepties. Het paleis is gelegen in een Perzische tuin, aan de korte zijde van een rechthoekige vijver.

De naam betekent 'Veertig Zuilen' in het Perzisch en komt van de weerspiegeling in de vijver van de twintig slanke houten zuilen van de entree. De twintig echte zuilen en de twintig weerspiegelde geven het paleis haar naam.
Het paleis is met name beroemd om de verschillende schilderingen. De islamitische kunst is in het algemeen aniconisch en afgebeelde figuren zijn zeldzaam. De schilderingen in dit paleis vormen daarop een uitzondering.

april 2018

De Dowlatabad-tuin (Perzisch: باغ دولت آباد) is een historische tuin in Yazd, Iran. De 33,8 meter hoge windvanger is de hoogste adobe windvanger ter wereld.

De tuin bevat verschillende gebouwen, zoals Talar-e Ayeneh (spiegelzaalgebouw), frontispicehuis, Behesht-Aeen-gebouw, Badgir-gebouw, Haremsara (vrouwenkwartier), Teherani-gebouw, bediendenverblijven, gerechtsgebouw, keuken (kookhuis), boog, stortbak, Shotorkhane, zomer- en winterstallen en een Qanat.

De tuin werd in 1747 aangelegd door Mohammad Taghi Khan Bafqi, die na de dood van Nader Shah de leiding had over Yazd. Hij begon de bouw door een 65 kilometer lange Qanat met 5 worteltakken te laten maken om water van Mehriz naar de locatie over te brengen.   Daarna bouwde hij zijn residentie en de zetel van zijn regering in de tuin.  De tuin raakte in puin na de dood van de oorspronkelijke eigenaar in 1793. Momenteel wordt de tuin geïrrigeerd met behulp van een semi-diepe put omdat de Qanat geen water meer levert voor de tuin.
 

april 2018

Het midden van het complex bestaat uit volgens het Perzische chahar bagh-patroon aangelegde tuin. De tuin is 300 vierkante meter groot en wordt door verhoogde looppaden en waterlopen verdeeld in vier gelijke delen die elk bestaan uit vier verzonken bloemperken. In het midden van de tuin staat een marmeren waterbassin, de al Hawd al-Kawthar. De Arabische naam verwijst naar het 'bassin van overvloed' dat aan de profeet Mohammed wordt beloofd in de Koran (Soera De Overvloedigheid). Al-Kawthar is een van de vier rivieren die uit het paradijs ontsprongen.

Babur, de eerste Mogolheerser, propageerde de aanleg van chahar bagh-tuinen in het Mogolrijk. Dit type tuin heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot het antieke Perzische Rijk. In het Oudperzisch betekent paridæza ommuurde tuin. Een chahar bagh-tuin moet het eigenlijke paradijs weerspiegelen. De vier waterlopen van de tuin staan voor de vier rivieren die uit het paradijs vloeien. Een weelderige beplanting met fruitbomen, planten en bloemen symboliseert de overvloed en vruchtbaarheid van het paradijs. In de Mogoltijd was de chahar bagh van de Taj Mahal ook als productieve tuin in gebruik. De opbrengsten kwamen ten goede aan het onderhoud van het mausoleum.

De meeste chahar baghs uit de Mogoltijd hebben een tombe of paviljoen in het midden. De Taj Mahal wijkt hiervan af doordat het mausoleum aan de rand van de tuin langs de rivier staat. Echter, bij opgravingen aan de overzijde van de Yamuna zijn de resten van een andere chahar bagh-tuin gevonden. Deze Mahtab Bagh ('maanlichttuin') maakte deel uit van het gehele complex. In de oorspronkelijke staat stond het mausoleum daarmee wel degelijk centraal in het tuinlandschap.

juni 2003

De chahar bagh-tuinen werden in een symmetrisch patroon aangelegd, waarbij kanalen en looppaden de scheiding vormden tussen de perken. Dit type tuinen werd in de islamitische traditie geassocieerd met het paradijs. Volgens de Koran (en ook de Bijbel) ontsprongen vier rivieren uit het paradijs. Bij de tuinen rond Humayuns tombe werd dit beeld expliciet gemaakt doordat de vier hoofdkanalen onder het fundament van het mausoleum verdwijnen.

juni 2003

Wadi Rum ook wel gekend als de Maanvallei is een vallei met rotswanden van zandsteen en graniet in het zuidwesten van Jordanië. Het is met een oppervlakte van zo'n 720 vierkante kilometer de grootste wadi in Jordanië.  Er leven enkele bedoeïenenstammen in het gebied.

De vallei werd al sinds de prehistorie bewoond, uit die tijd zijn rotstekeningen gevonden. Constructies die voor het begin van de moderne jaartelling zijn gemaakt ten tijde van het Nabateaanse koninkrijk, zoals dammen, reservoirs, paleizen en heiligdommen zijn blootgelegd en door archeologen onderzocht. Aan de voet van de berg Jabal Rum nabij het dorp Rum werden de ruïnes van een Nabateese tempel, een paleisachtige residentie en een badcomplex gevonden.

In Europa is Wadi Rum vooral bekend vanwege zijn natuurlijke schoonheid en omdat de Britse officier Thomas Edward Lawrence er in de tijd van de Arabische opstand van 1917-1918 zijn Arabische troepen voorbereidde op de aanval op Akaba. Een van de bronnen in het gebied, de Bir el-Ambic, wordt aan toeristen aangewezen als 'Lawrence's Well'.

augustus 2000

De Vrijdagmoskee van Isfahan of de Masjed-e Jāmé is een moskee in Isfahan. Het oudste deel van de moskee dateert uit het eind van de achtste eeuw. De moskee is in de loop der eeuwen herhaaldelijk uitgebreid. De moskee was tot 1630 de belangrijkste moskee van Isfahan.
De moskee werd met name sterk uitgebreid tijdens de regeerperiode van de Seltsjoeken onder Malik Sjah I. Nadat Malik Sjah in 1086 de Grote moskee van Damascus had gezien, besloot hij in zijn hoofdstad Isfahan de reeds bestaande moskee sterk uit te breiden. Hij gaf opdracht aan zijn grootvizier Nizam al-Moelk om de verbouwing te coördineren. Deze liet de bestaande moskee gedeeltelijk slopen en maakte van de zo ontstane ruimte een binnenplaats. Rondom de binnenplaats kwamen vier iwans (ingangen). Dit was de eerste keer dat een moskee voorzien werd van vier van zulke ingangen. De inspiratie hiervoor kwam van de pre-islamitische Iraanse Sassaniden, die hun paleizen op die manier bouwden.

april 2018

April 2000

juni 2005

De bergketen loopt aan de westkant van het Hoogland van Dekan en scheidt dit hoogland van een smalle kustvlakte langs de Arabische Zee. De West-Ghats start ten zuiden van de rivier de Tapti nabij de grens van de staten Gujarat en Maharashtra en loopt ongeveer 1600 km naar het zuiden door de staten Maharashtra, Goa, Karnataka, Tamil Nadu en Kerala, en eindigt bij de plaats Kanyakumari (voorheen Kaap Comorin), de zuidelijkste punt van het vasteland van India. De gemiddelde hoogte van de West-Ghats is zo'n 1200 meter[1]. De bergketens de Cardamom en de Nilgiri vormen een onderdeel van de West-Ghats in ruime zin.

oktober 2003

Het Golestanpaleis (Perzisch: کاخ گلستان; Kakh-e Golestān) in Teheran is een Kadjaars paleizencomplex en de voormalige residentie van de sjah van Perzië. Na de val de Kadjarendynastie heeft Reza Pahlavi (1878-1944) een groot deel van het complex (zoals het hele haremgedeelte) laten slopen en er eenvoudige overheidsgebouwen laten bouwen. De beroemde pauwentroon wordt in dit paleis bewaard. Het paleis is sinds de Iraanse Revolutie en het afzetten van de sjah in 1979 een museum.
 
Het oudste deel van de historische monumenten in Teheran, het Golestanpaleis (bloemenpaleis), behoort tot een groep gebouwen van de voormalige Perzische heersersfamilie in de oude citadel van Teheran (Arg). De Arg werd tijdens de heerschappij van Tahmasp I van de Safawieden-dynastie gebouwd en later door Karim Khan Zand gerenoveerd en uitgebreid. Aga Mohammed Khan (1742-1797) koos Teheran uit als hoofdstad (na Isfahan), en de citadel werd zetel van de Kadjaren. Het Golestanpaleis werd het woonpaleis van de Kadjarenfamilie en in 1865 verkreeg het onder leiding van Haji Abol-hasan Mimar Navai zijn huidige vorm.

april 2018

Fort Amer, ook wel Amber, is een kasteel dat diende als verblijfplaats van de keizers in Amer, Rajasthan. Het werd gebouwd vanaf 1592 door radja Jai Singh I en uitgebreid door Sawai Jai Singh in rode zandsteen en marmer.

juni 2002

juli 2006

Op de plek waar Jezus volgens de traditie werd geboren, werd in opdracht van keizer Constantijn de Grote de eerste kerk, een basiliek, gebouwd. Deze was in het jaar 334 klaar. In 529 ging hij in vlammen op, maar werd in 565 door Justinianus I gerestaureerd. Deze Geboortekerk is een van de beroemdste en mogelijk oudste kerken ter wereld, althans het deel dat bekendstaat als de Grieks-orthodoxe basiliek, gelegen naast de aangebouwde rooms-katholieke Sint-Catharinakerk, waarvan de kloosterhof teruggaat tot de tijd van de kruisvaarders.

6 januari 1998

Dit complex is tot stand gekomen door de uitbouw van industrie en samenleving rond de onderneming Norsk Hydro, die hier begon kunstmest te maken uit stikstof in de lucht, door middel van het Birkeland-Eydeproces, toegeschreven aan de Noorse natuurkundige Kristian Birkeland. Birkeland stichtte ook de firma Norsk Hydro in 1907 voor de industriële exploitatie van het proces. De energie werd afgenomen van de waterkrachtcentrale van Svelgfoss in Notodden. De industrialisatie leidde er toe dat er in 1911 een nog grotere waterkrachtcentrale werd gebouwd te Vemork bij Rjukan, waar de kracht van de waterval Rjukanfossen werd benut. In 1934 volgde een productie-eenheid voor zwaar water in Vemork. Deze fabriek vernietigen - om Duits gebruik te vermijden - was het doel van de mislukte Operatie Freshman in de Tweede Wereldoorlog, maar werd later toch gerealiseerd door SOE-agenten.
 

juli 2022

8 april 2012

Een qanat (Arabisch: قناة) of karez (Perzisch: كاريز) is een ondergronds aquaduct waarmee grondwater uit de bergen naar lagergelegen gebieden wordt getransporteerd.  Een qanat wordt meestal gevoed door een aquifer, een grondwaterhoudende laag. Het verval, het hoogteverschil tussen bron en bestemming, zorgt ervoor dat de zwaartekracht het water naar de uitstroom geleidt.
De qanat ontstond in de oudheid in Noordwest-Iran of het naastgelegen Koerdistan, waarschijnlijk in het eerste millennium v. Chr., mogelijk zelfs eerder.  Een qanat werd met de hand uitgegraven, waarbij op regelmatige afstanden verticale schachten werden aangelegd om mensen en materieel aan en af te voeren en puin te verwijderen. Met het bouwen van een qanat waren grote investeringen gemoeid en de aanleg vergde jaren of zelfs decennia.

april 2018

Yazd of Yezd (Perzisch: یزد) is een stad in Iran en de hoofdstad van de provincie Yazd. Het is een van de oudste steden van Iran en een centrum van het Zoroastrisme.

april 2018

Paraty and Ilha Grande (Brazilië) : Paraty

In de zestiende eeuw, toen de eerste Europeanen in de regio Paraty arriveerden, werd het bewoond door de Tupi-stam van de Tamoios.  In de eerste jaren van de zestiende eeuw waren de Portugezen al bekend met het pad dat werd geopend door de Guaianás (Goianás Trail) die de stranden van Paraty verbond met de Paraíba-vallei, voorbij de Serra do Mar.

21 juli 2023

Paraty and Ilha Grande (Brazilë) : Ilha Grande

Ilha Grande (letterlijk: Groot eiland) is een eiland gelegen voor de kust van de Braziliaanse staat Rio de Janeiro. Het is het grootste eiland van Angra dos Reis, waar Ilha Grande deel van uitmaakt. De oppervlakte van het eiland bedraagt 193 km² en het hoogste punt is de berg Pico da Pedra D'Água op 1031 m.

Het eiland heeft vele stranden, bergtoppen, watervallen en ongerepte bossen en is beschermd gebied. Haar grondgebied ligt grotendeels in het staatspark Ilha Grande en de rest valt onder strikte ontwikkelingsbeperkingen. Echter, kleinschalig ecotoerisme wordt aangemoedigd en het eiland, dat onberijdbaar is en niet bereikbaar voor auto's, bevat meer dan 150 km wandelpaden die een handvol kustgemeenschappen en gehuchten verbinden.

22 juli 2023

De stad is gesticht door de maharaja Jai Singh II (1693-1743), aan wie Jaipur zijn naam te danken heeft. Jai Singh II was maharadja over het gelijknamige vorstendom Jaipur (in verschillende perioden ook Dhundhar, Kachwaha of Amber genoemd). Hij verplaatste zijn hof vanuit het naburige Amber, dat op 11 kilometer van Jaipur ligt. Jaipur moest dienen als nieuwe, meer prestigieuze hoofdstad, omdat Amber de groeiende bevolking niet langer kon opvangen.

De maharadja raadpleegde verschillende boeken en schakelde de Bengaalse stadsplanner Vidyadhar Bhattacharya in om de stad aan te leggen. Als gevolg heeft de binnenstad een strak stratenpatroon met relatief brede verkeerswegen. Bhattacharya hielp maharadja Jai Singh II ook bij de aanleg van het koninklijk paleis in het centrum van de stad, en de tegenwoordig wereldberoemde sterrenwacht (de Jantar Mantar).

juni 2002

The 20th-Century Architecture of Frank Lloyd Wright (United States of America)

Guggenheim Museum in New York, december 1993

De opkomst van de thermen van Spa als een vooraanstaand kuuroord begon in de 16e eeuw, toen de thermaalbaden commercieel werden geëxploiteerd. Dit trok een groot aantal kuurgasten naar Spa. De bron Pouhon, bekend om de kwaliteit van zijn water, werd breed aangeprezen, wat bijdroeg aan de groeiende populariteit van Spa bij de adel, de welgestelde burgerij en officieren van diverse nationaliteiten.  In de 17e eeuw werd het water van Spa gebotteld en geëxporteerd.

Na een aardbeving in 1692 werd de bron Pouhon vervuild door oppervlaktewater en waren graafwerken nodig om de bron te herstellen. In 1764 werd de eerste badinrichting gebouwd, waardoor de stad bekendheid kreeg als kuuroord. In de tweede helft van de 19e eeuw werd de huidige thermale infrastructuur gebouwd.

juli 2021

De stad werd in de 1e eeuw gesticht door de Romeinen rond de thermen. De Romeinen bouwden een stenen reservoir rond de Heilige Bron om de baden van warm water te voorzien. Oorspronkelijk lag het reservoir in de openlucht, maar later werd het ingesloten in een groot gebouw en overkapt. Hierdoor zijn de tempel en de thermen deels bewaard gebleven. De tempel werd gewijd aan Sulis Minerva. "Minerva is de beschermgodin... in haar tempel zullen de eeuwige vlammen nooit wit worden tot as...". (Solinus 3e eeuw na Christus). Ter herinnering hieraan worden tijdens hoogtijdagen 's avonds op de wanden van het grote 'orakelbad' fakkels aangestoken. In de oostelijke muur was een overloop gebouwd, waardoor het overtollige water via de afvoer naar de rivier de Avon kon weglopen. Het water stroomt er nu nog steeds doorheen.

 

juli 2014

Hoewel al in de 14e eeuw bekend was dat de bronnen van Warmbad (Tsjechisch: Vary) in dit gebied geneeskrachtig zouden zijn, werd bij die plaats pas in 1370 een koninklijke stad gesticht door de Boheemse koning en Duits keizer Karel IV. Aan hem dankt de stad haar naam. Door verwoestingen ten gevolge van overstroming en brand moest de stad in 1707 door de Oostenrijkse keizer Jozef I opnieuw worden gesticht en daarbij kreeg ze als kuuroord privileges. Dr. David Becher legde de grondslag voor een geneeskundige behandeling met het bronwater en sindsdien nam de toeloop van kuurgasten aanzienlijk toe. Naam kreeg de stad door de conferentie van 1819 waar de zogenaamde Karlsbader Besluiten door de Oostenrijkse kanselier vorst Metternich werden afgekondigd. Zij zouden het repressieve politieke klimaat in Duitsland en Oostenrijk voor een halve eeuw gaan bepalen.

Czech Republic

Czech Republic

Het klooster Tepl (Teplá) was eigenaar van de ter plaatse voorkomende geneeskrachtige bronnen. In 1528 werden ze op last van koning Ferdinand I onderzocht en als gevolg daarvan zou als eerste de Ferdinandsquelle geëxploiteerd worden.

In de 17de eeuw werd de Auschowitzer Quelle door zieken ter genezing gebruikt. Pas in 1807 zouden badhuizen opgericht worden, om te beginnen bij de Marienquelle. Naar deze bron werd de plaats Marienbad genoemd, die in 1813 onder toezicht van de arts van het klooster kwam, waarna de architecten Georg Fischer en Anton Turner de opdracht kregen om een aantal nieuwe badhuizen te bouwen. Bekende Duitsers en Oostenrijkers bezochten sindsdien Mariënbad, zoals Goethe die in 1820 verbleef in pension Zur Goldenen Traube. Richard Wagner schreef veertig jaar later tijdens zijn verblijf de Lohengrin en Die Meistersinger von Nürnberg. In 1897 kuurde de Britse kroonprins en latere koning Eduard VII van het Verenigd Koninkrijk, in 1904 de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I in Mariënbad.

Czech Republic

een trouwfeest in Salt, augustus 2000

december 2023

juni 2002

Het Deutscher Soldatenfriedhof Vladslo is een militaire begraafplaats in de Belgische plaats Vladslo (Diksmuide). Er rusten 25.644 gesneuvelde Duitse soldaten uit de Eerste Wereldoorlog.  De begraafplaats bevindt zich in het Praatbos, een drietal kilometer ten noorden van het centrum van Vladslo, nabij de grens met Koekelare. De begraafplaats is rechthoekig en is omgeven door een beukenhaag. Het is een groot groen gazon met daarin de vele kleine grafstenen met de namen van de soldaten. De grafstenen bevatten hoogstens twintig namen per steen. Daartussen staan enkele kruisjes en eiken.

In de jaren 1980

De Menenpoort is een herdenkingsmonument in de Belgische stad Ieper. De stadspoort werd in 1927 door de Britten gebouwd aan de oostzijde van de stad, ter nagedachtenis aan de ongeveer 54.900 Britse soldaten die in de Eerste Wereldoorlog sneuvelden en niet meer geïdentificeerd of teruggevonden werden. De naam verwijst naar de stad Menen, een stad waar men vanuit Ieper-centrum via de Menenpoort naartoe kan. De poort is een van de herdenkingsmonumenten voor vermisten van de Commonwealth War Graves Commission.

Op de Menenpoort staan de namen van 54.896 vermiste soldaten, onderofficieren en officieren van het Britse Gemenebest. De poort werd ontworpen door Reginald Blomfield en heeft de vorm van een Romeinse triomfboog. Omdat er te weinig plaats bleek te zijn om alle vermisten te vermelden werden degenen die na 16 augustus 1917 sneuvelden vermeld op het Tyne Cot Memorial. Als scheidingsdatum tussen deze twee groepen werd de nacht van de Slag bij Langemark genomen. Vermisten van Nieuw-Zeeland en Newfoundland staan op aparte herdenkingsmonumenten. De stoffelijke overschotten van deze soldaten hebben geen bekend graf en liggen ofwel ergens verloren in de Ieperse velden, ofwel op een oorlogskerkhof rond Ieper met als vermelding op de grafsteen Known Unto God (alleen gekend bij God).


Sinds 1928 (uitgezonderd 1940 tot 1944) wordt hier iedere avond, klokslag acht uur door een groep klaroenblazers van de Last Post Association de Last Post gespeeld opdat we niet vergeten hoe zij voor ons streden (Lest we forget ...).

16 augustus 2022

zomer, 2019